Toen ik mijn opleiding tot kleuterjuf had afgerond was er geen werk te vinden in het onderwijs. Je had een opleiding gedaan en kon op de kinderafdeling bij C&A gaan werken, of op de jeugdafdeling in de bieb. Ik solliciteerde me een ongeluk op allerlei baantjes, van kindertehuismedewerker, tot kantoorklerk, van medewerker op de kinderafdeling van het ziekenhuis tot receptioniste. Maar steeds kreeg ik een nee te horen. Ondertussen was ik een typcursus begonnen en maakte ik in de avonduren de lokalen en toiletten schoon op een school voor voortgezet onderwijs. Af en toe viel ik een dagje in op een kleuterschool. Ik viel twee maanden achtereen in, ik viel twee jaar achtereen in, en eindelijk had ik een vaste baan in het onderwijs. Zonder ervoor te hoeven solliciteren, zonder een proefles te hoeven geven, zonder een gesprek met een hoofdleidster. 

Toen ik van school overgeplaatst werd in verband met het veranderde leerlingaantal, had ik een kort gesprekje met de hoofdleidster en dat was het.

Toen ik met pensioen ging had ik bijna vijfenveertig jaar gewerkt, waarvan zes jaar in groep 3 en de overige jaren met kleuters. Na een jaar vrijwilligerswerk en veel tijd aan sport te hebben besteed stond ik vorige maand ineens elke week één dag in de kleutergroep. Het was alsof ik niet weggeweest was. Mijn eigen lokaal, mijn eigen gebouw, maar met andere kleuters en een totaal nieuw team van leerkrachten. Maar het voelde toch heel vertrouwd en als vanouds.

De tijden zijn veranderd sinds ik begon met werken en nu. Toen was er een overschot aan leerkrachten, nu is er een vreselijk tekort. Het is moeilijk voor de scholen om de klassen bemand, of liever gezegd, bevrouwd te krijgen. En om die reden stond ik vorige maand weer even voor de klas. Op de school waar Max en Tess zitten, is het probleem niet anders en daarom bood ik aan om in noodgevallen te komen helpen. Als juf natuurlijk; ik doe al genoeg vrijwilligerswerk.

En zo komt het dat ik volgende week een "sollicitatiegesprekje" heb met de directeur daar. Ik zou er vroeger doodsbenauwd voor zijn geweest, omdat het toen om een heuse baan voor de toekomst ging, maar nu ben ik er heel relaxed onder. Ik kom als ze me nodig hebben om ze uit de brand te helpen en dat maakt dat de zaken nu heel anders liggen. Ik vind het wel een uitdaging, net zoals de cursus journalistiek waar ik volgende week mee start.