About me
Oma blogs
Spannend
Fotoshoot
Rustdag
Geprolongeerd
Babylachjes
LDIHL
Waarom niet?
Training
En.....weg!
Op de zaak
Update
Babyvoetjes
Meet Stan!
Wat is dat?
Ik ga op reis en neem mee...
Wereldkampioenschappen 2019
Op aarde bij de engeltjes
Oorlog!!!
Grote ukkies
Het vervolg....
Feest
Mama snapt het
De kogel enzovoort....
Burn out
Historisch weer
Hoe heet je?
Logeren, deel 1
Road to Olympia
De zus van...
Road to Olympia, deel 2
Ziek
Een vakantiebreekje
Road to Olympia, deel 3
Taalverwerving
Imiteren en onthouden
Road to Olympia deel 4
Halfjarig, hoera!
Het operatiekoffertje
Road to Olympia, deel 5
Sjaan en Cor op vakantie
Dreumesdametje
Road to Olympia, deel 6
Even bijkletsen
De wasvader
Overleven
Road to Olympia, deel 7
Snelle fietsen
Een middag met Stan
Road to Olympia, deel 8
The coffee challenge
Road to Olympia, deel 9
Neefjes en nichtje
Road to Olympia, deel 10
Bekend voor een dag
Road to Olympia, deel 11
In het grote bad
Vriendin op de koffie
Road to Olympia, deel 12
Ik staak!
Road to Olympia, deel 13
Hello Olympia!!
Natural Olympia 2019
Dank, dank, grote dank...
Schamen
Spelletjesdag
Voor/na
?????
Een avond met Stan
Humor
Oude oma
Een mooi verhaal
Klaar! Genoeg!
Kinderutopia
Opstarten
"Bakken met Willie"
Ik staak!
Logeren, deel 2
Kleinkinderen( op zondag)
Karaktertje
Het jaar is om
De club van 3
!!!!!!!!
Fitness blogs
Juf blogs
Zoeken

Groter

Max wordt alsmaar groter en dat is natuurlijk maar goed ook. Niet omdat hij dan eindelijk op zijn eigen motor een ritje kan maken ( papa kan niet wachten tot het moment daar is; helaas moet hij het ding eerst nog aan de praat zien te krijgen), maar omdat ik dan eindelijk eens de wedstrijd win. Trouwe lezers weten dat Max's gewichtstoename en lengtegroei inzet van de goklust in de familie zijn. De verliezer, degene die er faliekant naast zit moet een taart bakken. Ik ben al twee keer de sjaak geweest, ondanks dat ik mijn best doe om Max op mijn oppasdagen goed van voedsel te voorzien. En denk maar niet dat ik er met een Albert Heyn-appeltaartje vanaf kwam, nee, het moest handgebakken zijn.

Nou heb ik geoefend op het bakken van acceptabele appeltaarten, dus de laatste keer was iedereen blij. Maar nu Max de afgelopen tijd vier kiezen gefabriceerd heeft zijn zijn lange tandendagen voorbij en eet hij weer goed. Kom op, Max, ga zo door, zou ik zo zeggen!

Op andere gebieden van het groter worden gaat het ook snel. Zei hij van de week " bal" tegen alles wat rond is, sinaasappel, sambabal, voetbal en ja, oplettende lezers: inderdaad ook tegen een pomelo in een netje, vanochtend zei hij " dag!" tegen zijn papa. En verdomd als het niet waar is, hij zei daarnet " aap" tegen zijn speelgoedaapje. Ja, ik let nu goed op, hoor. Ik ga hem niet weer niet verwarring brengen.

Koffiezetten kan hij al. De telefoon bedienen ook. En als er een berichtje voor mij is dan steekt hij zijn wijsvingertje op en trekt een geheimzinnig gezicht en zegt dan " ssstt!" net zolang tot ik ga kijken wie mij iets gestuurd heeft. Max zorgt er ook voor dat ik aan mijn 3 liter water op een dag kom, want hij brengt mij op gezette tijden mijn fles water.

Zware motoren, vrachtauto's, bussen en bestelauto's hebben zijn speciale aandacht. Als hij dat hoort laat hij de boel de boel en rent naar het raam. Zo! Bijna gemist, zeg! Buren die buiten hun hondje uitlaten zullen Max nu allemaal wel kennen, want het blijft niet bij alleen nakijken, hij klopt nu op het raam en zwaait dan vriendelijk naar ze. En of ze nu wel of niet kijken en wel of niet terug zwaaien maakt hem niet eens uit.

Powergran2019