Vaccin

Hoestie nou?

Oeps, fout. Hoe is het nou? Hoest, snot, kuch of nies, het zijn akelige woorden vandaag de dag. Verslik je alsjeblieft niet, want wanneer je begint te hoesten om die verkeerd geschoten krummel uit je luchtpijp te krijgen deinst iedereen geschrokken achteruit of je wordt verwijtend aangekeken. Heb je op de  fiets gezeten met tegenwind? En hangt er nu een druppel aan je neus?  Veeg hem bij gebrek aan zakdoekjes snel af aan je mouw en dan even niet letten op hardgeworden mouwen, want je wilt niet als coronapatiënt aangemerkt worden. Ben je gevoelig voor stof? Knijp bij een opkomende nies je neus dicht en blaas voor het goede doel je oren dan desnoods maar op om te voorkomen dat iedereen opeens meer dan drie meter bij je vandaan rent.

Ja, hoe is het nou? Met mij bedoel je? 

Ja lekker, hoor. Elke ochtend drie kwartier tot een uur misselijk, maar verder gaat het eigenlijk wel goed. Ik kan alweer alles eten zonder dat mijn maag gaat protesteren. Hij heeft eindelijk door dat hij nu zeeën van ruimte om zich heen heeft nu de milt opgehoepeld is. Ik kan ook alweer op mijn buik slapen, mijn lievelingsslaaphouding, als ik maar in ieder geval één been opgetrokken hou, anders trekt het nog wat.  Ik hoop dat van de zomer de modetrend van de grote bikinibroeken tot aan je oksel nog stand houdt, want dan zie je echt niks meer van mijn littekens. En ja, ik kan trainen, joepie. Nog even en dan verslaat mijn kleinzoon Max mij met zwaardere gewichten. 

Laat jij je vaccineren? Wat dacht je? Natuurlijk, laat ik me vaccineren. Ik was in november al begonnen, hoor.De eerste die ik te pakken had was de griepprik.En daarna volgden de vaccinaties die vooraf gingen aan mijn operatie. In elk ledemaat had ik een naald met een bepaalde vloeistof die mij moet beschermen tegen de engste bacteriën die zelfs kunnen doden.  Vier stuks dus. En alle vier tegelijk, nou ja, niet dus, want er was maar één assistente die de prikken uitdeelde, dus net na elkaar. Ik had kunnen weigeren natuurlijk. Want misschien zat er wel een chip in die naald die vanaf november alles van mij registreert. Want AH kan niets meer van mij bijhouden, want daar doe ik geen boodschappen meer. En via mijn paspoort met mijn vingerafdruk ook niet komen ze ook niet te weten waar ik uithang, want reizen gaat niet meer. Ook niet via de vingerafdruk om in de sportschool het toegangspoortje te openen, want ik train alleen nog maar thuis. Maar kom op nou, zijn er nou echt mensen die daarin geloven?

Ben je niet bang voor die vaccinaties? Nee, ik ben banger om ziek te worden van die kleine klerebeestjes, de bacteriën en de virussen.

Dus als er straks een oproep voor de vaccinatie in de bus ligt om gevaccineerd te worden tegen covid ga ik hem direct verzilveren.

Maar eerst deze week deze twee jongens nog. Dan staat de teller op zeven en wanneer ik aan de beurt ben om mijn anti-coronaprik te halen hebben we weer een even getal. En ik hou van even getallen.