Mini-prep, deel 1
Omdat ik over twee weken een foto-shoot heb ga ik in voorbereiding om er een beetje acceptabel bij te staan op de foto.
Toen de fotograaf mij benaderde voor de shoot en voorstelde om in badkleding te poseren moest ik even slikken. Wat nou, zal je denken, ga je nou moeilijk doen terwijl je in America al voor een groot publiek in je bikini stond ? Eh, ja , want dat is sport en dit is fun en ik weet niet hoe ik houd op foto's waarvan ik de pose niet zelf in de hand heb. De fotograaf stelde buiten voor, aan een strand. Okee, zei ik, maar dan laat op de dag , als het licht zacht is en er hopelijk meer verhuld wordt dan overdag.
Bikini's en badpak neem ik zelf wel mee, want niet alles staat me. En zelfs als ik denk dat het me staat vind ik het er vaak op de foto toch gek uitzien. Heb jij dat ook, of ben ik daar alleen in?
Strand-shoot
Nou ja, goed, de datum staat. De locatie ook. De outfitjes liggen klaar. Nu nog hopen dat het droog is en niet te koud. Kippenvel staat ook zo maf op een foto. Maar het belangrijkste moet nog gebeuren. Ik moet zorgen dat ik een beetje bikini-proof word. Het is een comfortabele en luie gedachte om , nu we dit jaar geen vakantieplannen hebben en het dus maar de vraag is of ik me op het strand ga begeven, lekker achterover te leunen en elk ijsje dat voor mijn neus komt achterover te slaan. En bij elke pizza te denken, volgende week weer anders. Of bij een knellende broek te hopen op spiergroei in plaats van vetafzetting. Want zo ging het de afgelopen maanden. Toch geen enkel wedstrijdvooruitzicht in de nabije toekomst, dus wat zou het om nou eens lekker te genieten van al dat lekkers dat voorbij komt. Mijn laatste stuk taart ging er gisteren in, net als het laatste glas wijn en het laatste ijsje en het laatste stuk chocolade bij de thee. Heerlijk! Ik heb me de afgelopen maanden ook geen moment schuldig gevoeld.
Orde op zaken
Ik heb nog twee weken te gaan. Twee weken van discipline en doorzetting. En ik hoef natuurlijk geen wedstrijdlichaam te hebben voor die shoot, maar een kwabje minder moet lukken. Dus nu weer even mijn hoofd erbij houden en opletten wat er onder die neus naar binnen gaat.
Kijk, afzeggen ligt niet in mijn aard, dus vanaf vandaag ga ik ervoor om te zorgen dat ik de foto's met een tevreden gevoel kan bekijken.
De foto hierboven is het lichaam van de aftrap van de mini-prep. De foto's van de shoot plaats ik later, wel of ...niet.Het zal eraan liggen of deze twee weken niet te kort zijn.