NK INBA 2023, deel 4

Een ontzettende lieve reactie op mijn vorige blog heeft mij met beide benen op de grond gezet en mij het schaamrood bezorgd van mijn konen tot aan mijn tenen. Als je al die vorige klaagzangen van mij eventjes bundelt dan word je daar toch misselijk van! Wat een bulk aan ontevredenheid. Ik zou, als ik dit verhaal van een ander zou lezen, zeggen stop dan met die handel, train lekker voor je plezier ( als je dat nog kan beleven) en kijk alsjeblieft nooit meer achterom in een spiegel en zeker niet bij ongunstig licht. Misschien kan je dan weer verder met je leven.

Het was deze reactie van een oud-klasgenoot en dus leeftijdgenoot. Het was een complimenteuze reactie, maar het opende wel mijn ogen. 

Waarom loop ik me als 65 jarige moeder van vijf kinderen, oma van vier kinderen, na 45 jaar onafgebroken in het basisonderwijs te hebben gewerkt en nu nog meer tijd hebbende om kritisch naar dat ouder wordende lijf te kijken, wat loop ik me nou toch druk te maken en me constant te vergelijken met jonge mensen in deze sport.  Mijn lijf wordt ouder ja, heeft een keizersnee , een paar littekens van de grote operatie van twee jaar geleden waarbij mijn milt verwijderd werd als gevolg van een zeldzame vorm van lymfklierkanker. En hee, ik ben er nog, dus een beetje dankbaarheid zou wel op zijn plaats zijn. 

Om mij heen kampen mensen met grotere problemen en die hoor je niet. Dus vanaf nu hoop ik jullie te kunnen verblijden met positieve verhalen.

 

Even voor de duidelijkheid; ik vind wedstrijden doen hartstikke leuk al ben ik ontzettend onzeker over mijn fysiek. Maar mede door de reactie van mijn oud-klasgenoot ga ik nu proberen de knop om te zetten. Ik ben gelukkig in de prettige omstandigheid dat ik twee supercoaches heb die me elke keer weer over de streep trekken. Dank je wel, lieve schatten!

Oh ja, nog even de stand van zaken. De voorbereiding verloopt soepeltjes; de daling  van vetjes is ingezet, de calorie-inname blijft dus nog even zoals nu. Afgelopen zondag viel de training me weliswaar zwaar, want na elke serie herhalingen was ik even duizelig, maar dit trok gelukkig snel weg. De weegschaal gaf vanochtend 51,4 kg aan en mijn vetpercentage was nog hetzelfde als vorige week, maar het voelt anders aan, dus er gebeurt iets met mijn lijf. Met nog twee maanden voor de boeg heb ik er vertrouwen in dat het goed gaat komen. De inschrijving is gesloten en ik ben blij dat ik niet, zoals vorige wedstrijden, tot het laatst gewacht heb met registreren. Het wordt een drukke wedstrijd met een groot deelnemersaantal en ik hoop dat ik dan nu ook wat meer concurrentie zal hebben in mijn leeftijdsklasse. "Mijn" leeftijdsklasse is de 50+ klasse, omdat ik, als er een 60+ klasse zou zijn,  er helemaal alleen zou staan.

Het wordt spannend. Maar wat ik nog veel spannender in dit hele verhaal vind is dat we een paar weken voor de wedstrijd nog een weekje naar onze dochter in Barcelona gaan. De locatie van de dichtstbijzijnde sportschool heeft onze dochter ons al toegestuurd, dus je ziet, zelfs support vanuit Barcelona is in ruime mate aanwezig.