Van baby naar dreumes
Hieperdepiep....Hoera!
Gisteren was het feest, Max was 364 dagen oud, en we vierden zijn eerste verjaardag alvast , omdat maandag een lastige dag voor visite is.
Mama had haar beste bakkunsten laten zien en samen met papa had ze er een waar feestje van gemaakt voor Max. De jarige Job zelf toonde zich helemaal in zijn nopjes. Blij met de viste ( iedereen werd met uitgestrekte armpjes verwelkomd), blij met de presentjes ( alles werd meteen uitgetest en goed bevonden) en bij vertrek werd iedereen door de jarige vrolijk uitgezwaaid. Als dat geen goed gastheertje is dan weet ik het ook niet.En de hele dag een vrolijk bekkie. Een lachebekje met rode wangetjes, omdat zijn middagdutje er bij inschoot door alle drukte, maar tot hij zijn bedje raakte vrolijk tot het eind. Dan ben je op weg om een grote jongen te worden, hoor.
Officieel is Max nu baby-af.
Een dreumes is hij nu, maar die nieuwe status betekent dat sommige dingen nu anders gaan.
Zoals bijvoorbeeld dat de smaakzin zich ontwikkelt , wat inhoudt dat Max zich niet alles meer zomaar in zijn mond laat stoppen. En als Max iets niet wil eten dan wil Max iets niet eten. Is dat duidelijk?En wat papa en mama eten wil hij ook weleens proeven, ook al vinden zij dat nog niet zo geschikt voor hem.
Er wordt wat vaker Nee! gezegd of Afblijven!. En dat komt omdat Max loopt en klimt en alles even moet voelen of proeven of uitproberen en testen. De tv, de lichtknopjes, de planten, de spulletjes op tafel, het fototoestel, de telefoon van wie dan ook, de prullenbak, uh noem maar op.
In een dreumeswereld blijken opeens nog meer soortgenoten te zijn die nu de aandacht trekken. Leuk om te zien hoe hij met zijn grote vriend Thyago omgaat. De beide vriendjes omhelsden elkaar een paar keer spontaan op zijn verjaardag. Hoe schattig zag dat eruit. Maar er zullen ook momenten zijn dat een dreumesvriendje nou net dat speelgoed in zijn handen heeft wat jij wil hebben. Tot nu toe zijn de vriendjes het vaak eens met elkaar en pesten ze samen de kat de kamer uit.
Boevenstreken.
Nog heel onschuldig , maar al wel heel bewust. En maar kijken tot hoever het lukt. Zo klein als Max is, en verwacht je het nog niet, maar het ondeugende zit er al in. Maar we moeten consequent blijven en dat lachende ondeugend uitdagende toetje weerstaan. Haha, ik vind het alleen maar leuker worden.
Kom maar op Max, Let the games begin!!