Einde carrière

Zo, ik ben er uit! De nieuwsgierigen onder jullie zitten zich af te vragen of ik nou eindelijk eens ga stoppen met werken. Ja, hè.  Dacht ik het niet? Na veertig jaar moet het ook eens genoeg zijn. Maar nee, dat ben ik niet van plan. Misschien ooit een dagje minder, zodat ik meer tijd heb om jullie te vervelen met mijn verhaaltjes.

Besluit is genomen

Nee, ik heb nu, hier in Griekenland, besloten om te stoppen met de wedstrijdsport.  Na eerste te zijn geworden op een Nederlands Kampioenschap en vierde op een Wereldkampioenschap is dit een mooie afsluiting. Bovendien, het lichaam degenereert na het zestigste nog wat harder dan na het veertigste jaar.

En hoewel ik hier helemaal blij word van al die vrouwen met putten in hun benen en billen ( de Griekse zon verbloemt niets, haha,) en ik dus overduidelijk normale benen en billen heb, vind ik dat ik ze buiten het strand niet meer tentoon ga stellen. Nou kijk je naar bovenstaande foto en dan zeg je, dat valt toch alles mee? Nee, hoor, het licht was heel lief voor mij toen die foto gemaakt werd, maar kan ook meedogenloos zijn. 

Dus misschien moet ik de naam van mijn weblog veranderen, want zoveel " power" zal er niet meer in voorkomen. Alhoewel...Max is straks niet de enige die mijn aandacht opeist, en daar heb je toch ook best wat power voor nodig. 

Ik blijf wel trainen, natuurlijk, ik kan niet anders, het zit in mijn systeem, maar ik heb wel gemerkt dat nu de druk van het moeten weg is er ook een stukje motivatie verdwenen is. Het doel is even kwijt, dus ik moet gaan zoeken. Zoeken naar een nieuw doel. En dan heb ik het over een nieuw doel in de sport, want andere doelen zijn er genoeg. Maar daarover later meer.