NK INBA 2023, deel 8
Het is maandag, nog slechts vijf dagen te gaan tot het weer zover is... het NK van 2023 van de INBA, de natural bond voor bodybuilding.
Toen ik besloot om (toch) maar de voorbereiding in te gaan voor het NK 2023 leek het nog een ver van mijn bed-show. Na het WK 2022 zwoor ik , als ik geen verbetering aan mijn benen zou gaan ontdekken, nooit meer deel te nemen aan een wedstrijd. Maar wie mijn blogjes regelmatig leest weet dat ik wel vaker op mijn uitspraken ben teruggekomen, dus erg geloofwaardig en ik op dat gebied niet meer. (Lees even de strijd tegen de benenellende, als je wilt weten waar ik het over heb)
Maar goed, ik had met mezelf afgesproken dat ik in prep zou gaan en dat ik mijn achterkant niet meer zou bekijken. Wat ik stiekem af en toe toch deed natuurlijk. Jezelf een nieuw doel stellen om voor te trainen werkt zo stimulerend en motiverend. En voor mij zijn wedstrijden de beste doelen die ik kan bedenken om mezelf te pushen.
De voorbereiding zit er nu bijna op, bijna...
Toen Richard (Bell) mijn calorie-inname drie dagen geleden verlaagde van 1640 kcal naar 1300 kcal moest ik even slikken. Oeps, dat was weer even puzzelen om ervoor te zorgen dat ik zonder honger de dag zou doorkomen. Maar hoe simpel bleek het te zijn!
Er zijn zoveel voedingsmiddelen die heel weinig calorieën leveren zodat je er veel van kunt eten zonder een momentje honger te hebben. Het was zaterdag zelfs zo dat ik na het avondeten zo vol zat dat ik even moest bijkomen. Ik kan normaal gesproken al geen grote porties eten verdragen en dit was nu echt iets te enthousiast opgeschept. Een overladen bord met visfilet, pompoenblokjes uit de oven, bleekselderij, tomaatjes en een berg broccoli waar je U tegen zegt. Een kleurrijk bord voedsel met veel proteïne en weinig koolhydraten, precies wat ik nodig had.
Maar nu ik daar aan gewend ben is het weer schakelen geblazen, want vanaf vandaag ga ik drie dagen flink meer koolhydraten innemen; de zogenaamde laadfase. Ik mag nu veel en met veel meer calorieën. Ik ben nieuwsgierig hoe mijn lijf op deze wisseling gaat reageren. Het rimpelig geworden platte buikje moet nu wat gaan vullen en hopelijk mijn spieren ook nog iets.
Dit keer heb ik me helemaal overgegeven aan de richtlijnen van mijn coach Richard en mijn eigenwijze aard even op pauze gezet.
Ik heb vanochtend mijn lichtste gewicht gemeten sinds 1991 : 48,5 kg. Hoe ik me daarbij voel? Soms een beetje moe, maar doorgaans goed! De trainingen kan ik nog goed aan. Het scheelt dat ik niet meer werk natuurlijk; het leven van een pensionada verloopt minder tijdgebonden ( ik sta op wanneer ik wakker word), al zijn er ook drukke weken bij, maar wel met zelfgekozen activiteiten en dat is zo heerlijk.
Ik ga de komende drie dagen 2030 kcal per dag wegwerken, en ik ben heel benieuwd hoe dit zal uitpakken, aangezien ik dit nooit heb aangedurfd. De weegschaal zal weer een ander getal aangeven, maar daar moet ik niet nerveus van worden. Ben jij ook benieuwd hoe deze oma er straks bij zal staan?
Aanstaande zaterdag is er een gratis livestream van de wedstrijd. Voor wie wil zien hoe het eindresultaat is geworden: ik ben om 16.30 uur aan de beurt om het podium op te gaan. En anders : gewoon wachten op de spam op social media.