Een vol huis

Het is nu bijna 13 jaar geleden dat we in het huis kwamen wonen waar we nu wonen. Op de bouwtekening stond "villa". Ik vond het gewoon een groot huis, groot genoeg voor ons zessen en vooral groot genoeg voor al het materieel van de vader des huizes. Het materieel voor zijn bedrijf wel te verstaan. Want wat is nog groot als het opgevuld wordt met van alles en nog wat. Want zes mensen slepen heel wat spullen zo'n huis binnen. Een opsomming gaat te ver, dan wordt dit een eindeloos verhaal. 

 

Dat ieder van ons heel wat om zich heen verzameld had , bleek bij de verhuizingen van de vier kinderen. En wie goed kan tellen, telt dan vier verhuizingen. Mis! Ik ben de tel zelf even kwijt, maar ik weet wel dat de jongste twee het met een verhuizing gedaan hebben. Goed gedaan, meiden!

Broer ging en liet wat spullen achter, kwam tijdelijk weer terug en ging weer en van lieverlee brachten we zijn spullen naar zijn nieuwe appartement. 

Zus senior heeft er soms vrijwillig en soms gedwongen een aantal keren over gedaan. Spullen naar ons, spullen weer naar haar, spullen naar ons, nog meer spullen naar ons, kleding naar haar, nog meer kleding naar haar. Uiteindelijk nog steeds kleding en spullen van haar bij ons. Een jaar na haar laatste verhuizing. Maar dat is niet erg, het huis, onze "villa" is groot genoeg. 

Spullen, spullen en nog meer spullen

Net groot genoeg. Want de leeggekomen kamers waren binnen no time weer gevuld. Met....spullen. Logeerbed, boeken ( waar komen ze toch allemaal vandaan? Planten die zich stiekem in mijn huis voort?) Met babyspullen , zoals een goed gevulde commode ( luiers, kleding en ander babyspul) ,een ledikantje. In de huiskamer een box, een kinderstoel, potjes babyvoeding in de kast, babybestek in de la en naast de theedoeken liggen er nu slabbetjes.

En ik heb gejokt, want de jongste van onze vier heeft nog een compleet ingerichte werkruimte in ons huis, haar beautysalon. Dus lopen er op gezette tijden ook nog vreemde mensen mijn trap op naar boven. Je zal maar in je nakie de douche uitstappen...

 Schommel

Allemaal prima, onze  "villa" is er voor.  En zelf zijn wij ook niet zonder zonden; wegdoen is zo moeilijk. Erbij kopen zo makkelijk en zeker als het kan en er plek voor is. Zo kochten wij in een enthousiaste bui een bolderkar, ruim voor  baby Max geboren was.

Dacht mijn buurman 13 jaar geleden al dat ik oma was geworden omdat er een schommel in de tuin hing? Ja, dat dacht hij, maar die schommel was voor mij. Heerlijk schommelen in je eigen tuin. Het leek weer even of ik vijf jaar oud was toen ik er voor het eerst op schommelde. De schommel ging laatst stuk; het touw was versleten en brak af. Gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurd. De schommel is vervangen. Maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen er een voor mijzelf te kopen.

Dus kom maar zo vaak als je wilt , Max. Hij hangt er nu voor jou. 

En lieve kinderen en schoonkinderen , kom maar zo vaak als je wilt, maar breng geen spullen meer mee.