Burrito baby
Jongens, ik heb pas een zusje gekregen! En ik moet zeggen, het bevalt me prima. Ze doet niets anders dan stil in bed liggen en melk drinken bij mama. Af en toe maakt ze opeens een hoop herrie, maar dan hou ik gewoon mijn handen voor mijn oren. En als het lang duurt rolt mama haar strak in een lap met klittenband zodat ze haar mond wel houdt.
Oma wordt doof
Als we naar opa en oma gaan gaat mijn zusje ook mee, in een eigen autostoeltje, waarvan ik me vaag herinner dat ik daar ook in heb gelegen, tot ik last van mijn nek kreeg, omdat ik toen in een knik lag. Nu ik groter ben heb ik een ander autostoeltje en dus beter zicht op de vrachtwagens en motoren op de weg. En dus is het prima dat mijn babyzusje mijn oude stoeltje heeft. En mijn babyjasje, en mijn kinderwagen, en mijn bademmer. Maakt me niet uit, hoor. Maar wat ik niet leuk vind is dat oma mijn zusje zo lang vasthoudt. Ze slaapt toch? Dan kan ze net zo goed in een bedje gelegd worden, zodat oma met mij kan spelen. Ik kan aan oma trekken wat ik wil en roepen dat ze uit haar stoel moet, maar ze hoort of begrijpt me niet.
Gelukkig zijn tante Anouk, tante Marcella en ome Stephan nog wel bereid om met mij te dollen, want ik weet niet wat er met oma aan de hand is, maar die zit maar naar mijn slapende zusje te staren. Ik krijg wel een knuffel van oma als ik mijn zusje over haar bol aai en haar een kusje geef. Ja, ja, maar daar heb ik niks aan , oma.
Niet in orde
Mama haalt haar eindelijk uit haar hypnose door mijn zusje uit haar armen te halen en naar boven te brengen. He, he, ze gaat naar bed. Kom op oma, we gaan met duplo spelen! Maar vijf minuten later hoor ik het al. Mijn zus die een poes nadoet. En oma is weer afgeleid. Mama was vergeten om mijn zus in een slavink om te toveren. Okee, slapen rolmops! Oma, zit! Hier een auto voor jou, en deze is van mij. Maar dan komt mama naar beneden met mijn burritozusje en ik zie oma alweer kijken. Misschien moet iemand een keer met mijn oma naar de dokter, want ze is zichzelf niet meer.