Niks mis mee
Ha! Daar ga je, je hebt hard JIPPIE!!! geroepen dat het krokusvakantie was en je had allemaal woeste plannen in je hoofd wat je allemaal in die week zou kunnen gaan doen.
Als ze je vroegen, Wat ga je in de vakantie doen?, zei je, Niks bijzonders, want je zou geen reis gaan maken, geen groot nieuw schilderij gaan maken, geen vervolg op je boek gaan schrijven en geen nieuwe zomerjurk maken. Niet dat je dat allemaal ooit in het verleden in de krokusvakantie deed, maar nu in ieder geval zeker weten van niet. De woeste plannen over kleine dingetjes die ik wel zou kunnen gaan doen zijn op de eerste dag van de vakantie al verdampt. Wat zeg ik, verdampt? Ze waren er in beginsel niet eens meer, hoe noem je dat, utopisch?
Hoera, ik verveel me
Een ding bleef vandaag overeind, ik wilde een nieuw blogje schrijven. En een nieuw blogje met een nieuwtje, maar in plaats daarvan wordt het een blogje over iets wat bijna niet kan, maar wat zo heerlijk kan zijn. Je gewoon kapot vervelen!
Er komt niks uit je handen, niks in je hoofd, en je bent niet vooruit te branden. Maar wat dan nog? Je doet alleen je dagelijkse huiselijke klusjes,( zodat het voor je werkende wederhelft niet helemaal lijkt of je vandaag geen ene flikker hebt uitgevoerd) zoals de vaatwasser uitruimen, de was opvouwen en opbergen, je haalt wat boodschapjes, je draait eindelijk weer eens een cd-tje, je drinkt koffie, oh ja, er woont ook nog een cavia hier dus die voedt je ( hup, een wortel in je bak en knabbelen maar!) en dan strijk je neer achter de laptop. Is het achter? Je zit wel voor de tv, terwijl je net zo tegenover dat scherm zit als dat van de laptop. Kijk, daar heb je dan weer even tijd voor, om over zulke onbenulligheden na te denken. Lekker, hoor.
Ik adviseer het ouders op school ook weleens. Laat je kinderen het eens gewoon zelf verzinnen wat ze willen doen. En dan niet dat zij mogen uitmaken naar welk pretpark ze gaan, maar gewoon ze thuis eens lekker laten spelen. En dan niet zoals ik nu, met een laptop, maar gewoon spelen of je dan gewoon lekker vervelen. Maar ja, daar worden ze gek van, die ouders. Dus hier heb je je tablet weer terug met je Mario erbij, je virtuele vriend.
Wat een geleuter dit, he. Ik stop er maar mee. Ga ik me lekker even verder vervelen. Morgen ben ik weer bij Max, die houdt me dan wel weer bezig.
