Bulk

Na het Wereldkampioenschap Natural Bodybuilding in juni zat het er voor mij op. Geen wedstrijden meer dit jaar, halleluja!

"Ga je nu weer normaal eten?" Normaal eten? Ik at normaal, normaal gezond. Wel alles afgewogen en bijgehouden en alles met als doel om een laag vetpercentage te krijgen wat nodig is voor een bodybuildingwedstrijd. 

Maar "normaal eten" is kennelijk dat je je af en toe een slag in de rondte mag eten, mag snacken, niks in voorbereide bakjes hoeft mee te slepen. Ja, ik mag normaal eten. Ik mag nu zelfs gaan bulken, zoals dat heet. Bulken betekent eten in een klein calorie overschot, dus het tegenovergestelde van wat ik in een voorbereiding op een wedstrijd deed.

 

Op 18 juni 2024 startte ik met mijn bulk. Mijn weegschaal gaf 49,9 kg aan.

 

Dat was wel even spannend, het loslaten van het tracken van mijn voeding. Maar met het oog op een verder leeg seizoen was dit het moment om het eens serieus aan te pakken. Maar wel voorzichtig. Ik wilde niet alle remmen losgooien, wat zeg ik, ik kon niet alle remmen losgooien. Langzaam ophogen was het advies van de coach. En een ander advies is, luister altijd naar je coach.

Aangezien ik mezelf een klein beetje leer kennen, besloot ik om mijn voeding toch maar in een app bij te houden om ervoor te zorgen dat ik niet te weinig zou gaan eten, of niet aan mijn macro's zou komen.

Elke week gooide ik er 100 calorieën extra tegenaan. Een week later gaf de weegschaal 50,2 kg aan. Hij gaat goed, dacht ik. Easy going is the best way.

Nog een week later was er 3 ons bij. Ja, je leest het goed, geen kilo's , maar ons: 50,5 kg. Ik vond het eigenlijk niet zo erg, want het was zomer en de bikini's voor op het strand lagen te wachten. Dat de zon nog even niet meewerkte was niet zo erg, het kwam vast wel goed deze zomer.

Nog een week later stond de weegschaal al op 51, 1 kg. Zie je wel dat ik het wel kon, dat bulken. Na drie weken lekker dooreten woog ik 52 kg! Yes, mijn oude gewicht waar ik jarenlang , na wat meer of minder wegen, weer op terug kwam.

Twee dagen later: 50,8 kg. Okay, fluctuaties zijn normaal, ik weet dat natuurlijk wel. Net zoals je niet in een paar weken kan afvallen, lukt het ook niet om in een paar weken weer aan te komen. Mij althans niet. Beide richtingen kosten tijd en moeite en geven onzekerheid.

Op 7 september, na mijn verjaardag, etentje met collega's van mijn vrijwilligerswerk, barbecue en pizza tikte ik de 52,5 aan.

De foto-shoot met Ben de Jong, waarvoor ik nog dacht aan een mini-prepje, maar er toch maar vanaf zag, deed mijn gewicht toch met 1 kg zakken.

Om het hele (saaie) verhaal af te ronden kan ik nog melden dat ik nog steeds mijn voeding track en eigenlijk slecht naar de coach luister, want ik zit steeds onder mijn calorieënbudget, maar dat ik met mijn trainingen gewoon zo nu een dan een persoonlijk recordje kan neerzetten. En dat op mijn zevenenzestigste. 

 

Zo, diegene die mijn bulkverhaal graag wilden lezen zijn weer op de hoogte.

Moraal van dit verhaal:

Geen zorgen voor morgen, en geduld is een schone zaak.

Het komt goed met deze hulk, uh, bulk.