Zeven weken te gaan

De tijd gaat snel als je het druk hebt. En of dat nou fysiek druk of mentaal druk is maakt geen donder uit. Bij mij was het deze week beide en dat resulteert dan ook meteen in een slechte nachtrust. Even terzijde, ik heb deze week vakantie en dat moet een periode zijn waarbij je tot rust komt. 

We hadden de dubbele verjaardagspret, want huiscoach, hubby en allerliefste was jarig. Dit vierden we voor het gemak op de vrije zondag( niet iedereen had vakantie)  maar op de werkelijke feestdag kwamen  de kinderen alsnog langs om hun pappie te feliciteren. Dubbele feestvreugde dus en heel gezellig, dat wel. Paps werd verwend met een gezamenlijk cadeau en ik mocht mee profiteren. Mijn lieve thuiscoach had eens opgemerkt dat het WK dit jaar in Florence plaats zou vinden. Daar waren we nog nooit geweest en ik zag hem dromerig afdwalen. Had ik ooit gezegd dat ik daaraan  deel zou nemen,zei mijn blik, maar mijn blik kwam niet over. Op het begeleidende verjaardagskaartje stond vermeld, dat of ik nou wel of niet mee zou doen, we dat weekend in ieder geval naar Florence mochten afreizen. Hoe geweldig is dat!

Op maandag had ik op Stan gepast vanwege een extra zwangerschapscontrole van zijn mama. Ik had de belafspraak met Bell voor dinsdag verplaatst naar donderdag vanwege het feestgedruis op die dag. Ik maakte wel wat shape-foto's voor hem, maar vergat ze te sturen. Op woensdag bleek de koelkast kapot te zijn. De temperatuur in de kast was bijna net zo hoog als buiten de kast. Snel vroor ik wat koelelementen in de vriezer in om daarna in de koelkast te leggen in de hoop de temperatuur te laten dalen. Gelukkig hebben we een separate vriezer, zodat niet onze hele voedselvoorraad aan het bederven was. 

"Je moet echt terug gaan naar de supermarkt, hoor" had ik mijn dochter eerder op het hart gedrukt. De mozzarella stond na een dag al bol in zijn verpakking en ook de humus was al snel zuur. Nu wisten we hoe dat kwam.

Mijn hele medicijnvoorraad diende in de koelkast bewaard te blijven, koel dus. Was dat misschien de reden dat ik weer na inname elke ochtend misselijk was? 

We bestelden een nieuwe koelkast en die zou de volgende dag geleverd worden, tussen 7 en 5.. Op mijn extra ingelaste oppasdag. Hoe gingen we dat doen?

Op woensdag trainde ik alvast mijn benen en billen, de langste training uit mijn programma. Het ging goed. Met mijn gewicht ging het ook goed, dat zakte  ondanks de vrije tijd en de verjaardagshapjes. Had ik al verteld dat we zondag uit eten waren geweest? Er was ook nog veel gebak over, maar ik heb er geen hap van genomen  ik troostte me met chocola  ,de puurste soort. Die discipline kostte me al nooit veel moeite gelukkig.

De belafspraak op donderdag met mijn online-coach ging niet door ,  maar ik vond het niet erg,. Ik kon nu op mijn gemak gaan trainen. En daarna gezellig kletsen met mijn dochter en schoonzoon. Zij vertrekken zondag weer naar Spanje. Hun vertrek houdt mij bezig, de aanstaande geboorte van mijn nieuwe kleinzoon,  het ontbijt buiten de deur met mijn dochters en de komende schooldag  na de vakantie.  Geen bijzonderheden om je over op te winden, maar vannacht werd ik weer wakker  van dat volle hoofd en een lege maag. Een misselijk gevoel vergezelde het nachtelijke waken. Hoppa uit  bed,dan maar, twee wafels met pindakaas erin, en een stukje lezen om het hoofd met een gevulde maag weer leeg te maken. 

Het zou prachtig zijn als de baby zaterdag  ,na het ontbijt buiten de deur, zich aankondigt(mijn taak is dan om op Stan te passen), want op zondag brengen we Esther en Cyril naar de luchthaven en op maandag sta ik weer voor de klas.

Oh, ja  geen meting deze week, maar kijk hoe het er nu uitziet. Prep gaat tussen alles heen  gewoon door.

Wordt vervolgd.