Potjestraining, wat is dat nou weer voor training ,zullen sommigen denken.  Is dat nieuw in de fitnesswereld? Die link zullen sommige leggen, omdat ik het ook veel over mijn trainingen en wedstrijden heb. Maar degenen met jonge kinderen zullen direct snappen waar ik het over heb. Het is het aanleren en bewust maken van het gebruik van een potje ( om op te plassen en te poepen) en de wc. En de ouders die denken , het komt vanzelf wel, kan ik zeggen, ja vast wel, als ze vier zijn of zo. En dan nog zijn er kinderen die mijn klas in stappen met een luier om, omdat ze nog niet geleerd hebben dat je je behoefte niet meer in je luier laat lopen, maar dit doet op een wc. Laat staan de kinderen die hun grote boodschap nog in hun luier doen of, ook erg, hun billen nog niet kunnen afvegen. En daarvoor moet je al jong in training, potjestraining dus.  Oftewel zindelijkheidstraining, maar dat is zo'n ouderwets woord.

Het potje is er gewoon voor omdat de wc thuis gewoon te hoog is voor een dreumes om er zelf op te kruipen en omdat het gat van de wc-pot gewoon te ruim is; je kind zit snel met zijn billen diep in de pot wat de nodige schrik met zich meebrengt, waardoor de training vertraagd kan worden. Angst om met het water weggespoeld te worden is reëel aanwezig.  Dus  na afloop laat je je  kind zelf doorspoelen en niet terwijl hij nog boven het water hangt.

Een potje is dus ideaal, maar met bezoek over de vloer niet echt heel gezellig voor de visite. Voor je kind kan een potje overal mee naar toe gesleept worden en is snel beschikbaar. Stel je voor: moet je peuter net naar de wc voor een plas, zit papa er net op! Dan biedt de pot uitkomst. In de keuken, de badkamer, slaapkamer of woonkamer. Maar,  nooit met visite dus. 

Is de plas , in plaats van in de luier, in de pot beland,  dan prijs je je kind uitbundig  voor deze prestatie. Het besef dat er iets bijzonders heeft plaatsgevonden gaat dan ontstaan. Cadeautjes zijn onzin, maar een klein applausje is wel op zijn plaats.  Wil je snel kunnen handelen bij een wc-bezoekje of een aandrang op de pot, dan zijn luierbroekjes ideaal. Hup, omlaag en zitten. Kap dan meteen met de rompertjes, want die ellendige drie drukkertjes kunnen het nodige oponthoud geven waar je geen behoefte aan hebt. Te laat, want die romper moet eerst los en dan nog de plakkers van de luier...

Het is  dan tijd voor echt ondergoed. Je dreumes of peutertje kan zich ontzettend trots voelen in een nieuw ondergoedsetje. En rompers zijn voor baby's, haha, niet voor grote kinderen die al op de pot of de wc plassen of , beter nog, poepen. Heb je een ouder kind in huis rondlopen dan ziet je ukkie al hoe het moet op de wc. Vaak zijn ze stiknieuwsgierig wat er toch allemaal in dat kamertje gebeurt en wat er in die pot met stromend water gebeurt. Waar die rol met eindeloos veel  papier voor dient én klap op de vuurpijl, waar die spuitbus voor dient. De wc kan heel spannend zijn en leuk als je je kind toelaat om te laten beleven wat er daar gaande is. Is het leeftijdsverschil maar heel klein, dan zal grote(-re) broer of zus zijn wc-bezigheden best met zijn of haar kleine(-re) broer of zus willen delen, zodat er een goede voorbeeldfunctie is. Maar ja, is die er niet dan zal jij als ouder zo nu en dan toch het voorbeeld moeten geven.  Is dit gek? Is dit raar? Is dit vies? Is dit beschamend? 

Kinderen vinden niks raar, zolang wij het niet raar vinden.

Ik herinner me dat ik oppaste en de wc-deur op een kiertje liet, omdat ik in de gaten wilde houden wat mijn kleinzoon uitspookte terwijl ik moest plassen ( hij klom toen overal op en in). De deur ging open en Max kwam gezellig naast mij op het pedaalemmertje zitten. Ik deed snel weer mijn broek omhoog en het doortrekken was aan hem. 

Maak de wc gezellig, hang er een leuke poster op of een kaart waar stickers op geplakt kunnen worden na elk geslaagd bezoek. Koop een leuke pot of versier samen met je kind de pot met watervaste viltstiften. Er zijn verkleurstickers in de handel die de kleur doen veranderen bij contact met urine. Hoe bijzonder is het dan om een plasje te doen.