Training

Mijn blogfans die alleen de sportieve activiteiten volgen zullen zich bij verder lezen misleid voelen, want deze training heeft niks van doen met sportiviteiten.  Al staat er wel een prijs te wachten aan het einde van de training. Wie nu nog steeds nieuwsgierig is, lees even verder.

De uiteindelijke kampioen heet Max. Zijn training is vorige week van start gegaan. De prijs is straks voor hem, maar de echte winnaars zijn natuurlijk zijn ouders. Waar gaat dit over? Dit heeft alles te maken met poep en pies , maar dan niet meer in een luier, maar liefst in het toilet of op zijn minst in een potje.

Superheld

Maanden geleden dachten we echt , dit wordt een eitje. Een eitje in een pot of op het toilet. En dat eitje werd daar ook regelmatig gelegd. Het diende soms als succesvolle smoes om uit de lange tafelzit te ontsnappen als Max opeens aan tafel riep "Ik moet poepen!". Huppetee, uit de kinderstoel en hoppa op het kinderbillenmaatje zitje op het toilet! En daar was het dan heel gezellig als oma er op de grond  bij kwam zitten. En als er dan ook nog iets in de pot viel of stroomde was iedereen blij, Max, oma en zijn mama, want allemaal dachten we, nu breekt de tijd voor een boxershortje aan. Mama kocht ze vast, oma kocht er een paar, maar.....ze zijn nu al te klein geworden, want dat was maanden geleden.

Om de belangstelling wat op te krikken kocht mama het boekje "De plasman", over een superheld die met zijn plas een verschrikkelijke sneeuwman uitschakelde. Het boekje was indrukwekkend, maar had niet echt het beoogde resultaat. Een held wilde Max ook wel zijn.

 Actie

Vreemde wc's hadden de belangstelling van Max; die wilde hij wel uitproberen, vaak met goed gevolg. Hij kon het dus wel! In een potje plassen had niet zijn voorkeur. Totdat hij vorige week staand wilde plassen in de...pot. En dan heb ik het over het witte potje wat in de kamer dienst doet als onderdeel van zijn speelgoed, maar niet waar hij voor gekocht was. Tot hij van oma moest proberen een plas op de wc te doen, maar het potje verkoos, op de manier zoals papa plast. Dat betekende dus goed richten, maar vooral goed vangen! En warempel, een potvol goud was het resultaat van deze goede samenwerking. En aangezien mama dwingende afspraken met Max had gemaakt over zijn plas- en poepverrichtingen middels een poster op de wc-deur waar voor elke lege luierdag ( een utopie voorlopig) een sticker geplakt mag worden, met als eindbeloning na 16 (? , hoezo 16?) dagen een play-doh krokodil. De play-doh krokodil is een keuze van Max. Geen idee of hij weet dat hij die zelf nog moet kleien of misschien komt er klei uit zijn krokobek?

Katoen

Als kleuterjuf heb ik tegenwoordig vaak te maken met kleuters die met 4 jaar nog maar net zindelijk zijn of soms nog in een luier op school komen. Dank je wel, Pampers, voor de luier die 24 uur droog aanvoelt! Droog en nog lekker warm ook. Nee, dan mijn eigen kroost. Die liepen, nou ja, kropen dan, met katoenen luiers rond, waar je na 5 minuten na de plas al een aardige kouwe en vooral natte kont aan overhield. Geen prettig gevoel dus. Maar ze waren wel alle vier snel zo ver dat het potje of de wc net iets prettiger was dan die natte lap met zo'n krakende plastic broek eroverheen. 

Het waren flinke witte wassen in die tijd, maar ik kan het nog steeds iedereen aanbevelen die in training gaat met zijn peuter. Dus Max, het is kiezen of delen, op de wc of aan het katoen.