De klos

Ik ben de klos! Niet te verwarren met de K.L.O.S., waar ik ook een sterke verbintenis mee voel en die er indirect voor gezorgd heeft dat ik me vaak de klos voel. Even voor wie geen flauw idee heeft wat de K.L.O.S. is, dat is de KleuterLeidstersOpleidingsSchool, waar je in drie jaar tijd alles leerde over het jonge kind. En waar je leerde alles aan het jonge kind te leren. Maar er zijn zaken die ouders hun kind moeten leren. En dat lukt niet altijd. En als het wel gelukt is kan het toch nog wel eens fout gaan.

Deadline

Op het moment dat een kind vier jaar wordt ontstaat er bij sommige ouders en hun kind een soort van deadline. Dat is de datum waarop de luier definitief verleden tijd moet zijn. Stonden er op de peuterspeelzaal nog drie juffen ter beschikking om de luiers te verwisselen, op de basisschool heeft de juf die er alleen voor staat met 27 kinderen daar geen tijd voor. Even afgezien of ik er wat voor zou voelen, anders had ik wel een andere opleiding gekozen.

In het vraaggesprekje voorafgaand aan de plaatsing op school antwoorden ouders braaf dat hun kind zindelijk is en zichzelf kan helpen op de wc. Stel je voor, dat het feest door een "nee" niet door zou kunnen gaan. En inderdaad, wanneer de juf de desbetreffende kleuter er regelmatig even aan herinnert dat we een toilet in de gang hebben, gaat het vaak wel goed. En soms niet. En soms heb je als juf van die weken dat je je toiletjuf bij de HEMA voelt of leidster op een kinderdagverblijf, en dan alleen met 27 kinderen.

Dweilen

Van de week, we gaan naar de gym. We hebben de luxe van een gymdocent. Omdat de gymles na de ochtendpauze is , is het een komen en gaan van kleuters die tijdens de gym naar het toilet moeten. Ik ben in de gymzaal en hoor iets in de kleedkamer. Als ik de deur van de kleedkamer open doe staat daar een huilend kleutertje midden in een grote plas. Oepsie! Te laat! De gymles is ook zo leuk dat je je plasmoment uitstelt en nog even uitstelt en dan... Geeft niks , hoor. Ik ga op school een verschoning voor je halen.  En een dweil en een emmer.  En wanneer het kleutertje even later weer droog en blij de gymzaal in huppelt sta ik de kleedkamer te dweilen. Als ik de schoonmaakspullen weer heb terug gebracht naar school en weer bij de gymzaal kom, komen de kleuters net weer de kleedkamer in. En heeft diezelfde pechvogel van daarnet weer een natte broek. Hoe spannend is het toch allemaal als je net op school bent.

Vier handen zou handig zijn

Als de hele club weer omgekleed is, alle schoenen gestrikt en alle jassen geritst lopen we in een rij terug naar het schoolgebouw. Aan de nieuwe kleutertjes zeg ik dat we eerst nog naar binnen gaan alvorens ze naar huis kunnen, want we moeten nog tassen pakken. Maar als er mama's op het plein staan betekent dat dat we naar huis gaan en dus meteen. Maar nee, de juf is onverbiddelijk, we gaan eerst de tassen pakken. 

Okee, tas binnen pakken en wegwezen, dan. Maar nee, iedereen komt nog even in de klas voor het afscheidsliedje, het ritueel om het dagdeel af te sluiten. En daar gaat het fout.  Een nieuw kleutertje had het zich anders voorgesteld en begint keihard te huilen. En terwijl er alweer een paar oenen ,die naar huis gaan tussen de middag, hun jassen aan de kapstok hadden gehangen hun jas weer aan moeten trekken, houdt de juf de krijsende kleuter in bedwang. En zie dan maar eens ritsen vast te maken!

Toiletjuf

In de middag gaat een nieuw kleutertje naar het toilet, niks aan de hand, helemaal alleen alles zelf gedaan. Handen gewassen en al. En even later de volgende. Maar die komt terug met klachten.  En terechte klachten! Wanneer ik kom checken wat er aan de hand is zie ik dat de.. ( ja, heb je zin om door te lezen?)dat dus de hele wc onder de poep zit, de bril, de pot, de vloer.... Okee, er is er één die die klus dan moet klaren en dat ben ik. 

 

Verder vind ik mijn vak wel leuk.