Overgave

Het is vakantietijd voor Max en Tess en dat betekent dat ik vrij heb. Geen oppasdag voor deze twee, maar nu was ik wel in de gelegenheid om op onze vrolijke kleinzoon Stan te passen voor koud een uurtje.

Gezellig

Toen Marcella met Stan uit de auto stapte en dit kleine vrolijke mannetje mij zag was het feest. We gaan gezellig samen bij oma op visite, moet Stan gedacht hebben. Papa is werken, dus die kan er niet bij zijn.

Mama en oma dronken wat en kletsten wat , net zoals altijd en  Stan proostte met zijn beker met oma's koffiebeker, ook net als altijd. Proost oma, gezellig, he.Hij was er helemaal vrolijk door.

Wat is dat?

Maar toen gebeurde er iets wat Stan niet had zien aankomen.

Wat maakte ze me nou? Mama pakte haar tas en gaf mij een kus.. Hee, maar zo hoorde het niet te gaan! Ik hoor oma een kushand te geven en ik hoor weg te gaan, met mama. Maar dit ging fout lopen, dat voelde ik op mijn Nikes aan.  Ik bleef achter met oma. Oh, help! Dit kon mama toch niet menen.

Een mandarijntje eten bij oma is altijd wel gezellig, alles eten is altijd gezellig, maar nu kreeg ik geen hap door mijn keel. Ik ben een paar keer naar de voordeur gelopen, maar het was echt waar, mama was gewoon weggereden. Onbegrijpelijk. Ik hoef maar te kikken of mama staat voor me klaar en nu moest ik het met oma doen.

DE PET

Oma probeerde mij af te leiden, dat zag ik ook wel, maar hou op zeg, daar had ik nou even geen zin in, hoor,  die kiekeboespelletjes. Ik wilde mama!

Toen toverde oma ineens een buggy tevoorschijn. En zette mij daarin. Ik dacht dat ik gek werd toen ze me vastgespte. Maar toen bedacht ik opeens dat ze mij misschien wel naar mama zou rijden, dus ik verzette me niet meer. Ik koos voor een volledige overgave. Zelfs de Snoopy-pet die ze op mijn hoofd zette hield ik op. Ik had een hekel aan die pet, maar oma zei dat hij mij goed stond. Ik geloofde er niks van, maar vooruit, ik hou 'm   wel op, hoor. Alles voor het goede doel, en dat was mij naar mama brengen.

 

Ik vermoedde dat oma niet meer wist dat we verhuisd waren, want ze reed de verkeerde kant op met die buggy. Langs motoren, zwanen, lammetjes en kippen en zo weer terug naar haar huis. Nou ja, je doet maar. Toen ze me een maiswafel aanbood heb ik daar meteen mijn tanden ingezet, ik heb ook nog de mandarijn opgegeten en met oma getoast op de goede afloop en toen , ik had het amper door, stond mama daar ineens!

Met bloemetjes voor oma, nota bene. Ik verdiende iets te krijgen, want dit was een hele kluif voor mij, zo'n anderhalf uur zonder mijn mama. Ik vind eigenlijk  dat ik het  best goed doorstaan heb. Dus misschien durf ik volgende keer nog wel langer, ha! En wie weet zet ik dan die pet ook nog wel op.