Terug van weg geweest

Ik meldde vorige keer al van de diefstal van de tas met bezittingen. Blijf toch met je poten van andermans spullen!

Nou, daar bleef het niet bij. Na onze terugvlucht zou onze auto klaar staan op Schiphol, zodat we naar huis konden. Geen auto, ja, heel veel auto's, maar niet de onze. Uiteindelijk maar gebeld waar de chauffeur met onze auto bleef. " Maar ik sta hier allang, hoor". En we zien aan de overkant van de weg een knul zijn hand opsteken. Heeft ie het tegen ons? We zwaaien wat voorzichtig terug om te zien of er weer een antwoordzwaai op terugkomt. En ja, hoor. Hij wenkt ons naar hem toe te komen. Hij doet zelfs de achterklep van een auto open. Vast bedoeld voor onze koffers. Alleen is het niet onze auto! Wel een hele mooie nieuwe zwarte Tuscon en de onze is oud en zilvergrijs.

 

Foutje, oeps!

Of we dan maar even meerijden naar de parkeerplaats waar onze auto staat. Is goed, joh. Kan er ook nog wel bij, we zijn nu toch al laat.  Bij een tankstation staat inderdaad onze auto. Bij een tankstation! Had ook ergens langs de kant van de straat of in een weiland kunnen zijn, denk ik. Nog even een rondje om de auto om te checken of er krasjes zijn? Okee, vlug dan, want we zijn laat. ( We hadden een afspraak in Den Haag die we niet meer gingen halen)

Tadaaaaaa! ! Surprise!! Onze chauffeur schrok zich een hoedje. Net als wij. Niks gemeld, zomaar als verrassing! Op de eerste dag van onze vakantie in de eerste bocht op Schiphol gebeurd.

Zo werd de vakantie in stijl afgesloten. Dat rotkarma ook!

Maar de rest van de vakantie was heerlijk.  En dan heb ik het over het strand, de zee, het snacken en de wijn en het plaatsje zelf. We hebben , behalve de bekende plekjes, weer andere dingen van Salou gezien.

Halverwege de 2e week zijn we met de trein naar Barcelona gereisd om Esther te bezoeken. Wat leuk om te zien hoe en waar ze woont en met wie. Knap van haar om in 1 huis te wonen met 3 totaal verschillende mannen van verschillende nationaliteiten. Het waren twee onvergetelijke dagen die we met zijn drieën hebben doorgebracht.

Het stappenrecord van Venetië  hebben we ruim verbeterd, dus je mag stellen dat we ondanks het gebruik van de metro heel wat meters hebben afgelegd. Ik snap dat ze Barcelona leuk vindt, want het is een leuke stad waar je je niet hoeft te vervelen.

 

Dag!

Afscheid nemen zonder concrete vervolgafspraak is elke keer lastig. Maar nu  ik  zie dat ze gelukkig is op haar stek , kan ik er vrede mee hebben en dat ze gelukkig is  is het belangrijkste.

Ja, en dan neem ik nu tante Anouks oppasdag over, want vannacht is het haar beurt om op vakantie te gaan. 

Ik zit hier mijn blogje in elkaar te timmeren, want het is Hollands zomerweer.  Regen dus. Op mijn fiets zit een stoeltje, thuis staat een buggy, maar ik doe het Max en mezelf niet aan naar buiten te gaan. Zal je zien dat ie net verkouden wordt terwijl ze volgende week op vakantie gaan. 

Dus ik geniet vandaag binnen van zijn geknoei met fruit-in-een-speen ( wat een lekkere kliederboel, maar alles mag vandaag van oma) en zijn dansjes uit de maat, zijn geschater als we" kiekeboe!!" spelen , van zijn gekke bekkies die hij trekt nu er een nieuw tandje doorkomt en zelfs van het verschonen van een poepbroek.