Prep NK 2022

Het is 10 februari en we zitten zo'n tien weken van de wedstrijd. Mijn voorbereiding is nu echt begonnen. Dit houdt in dat de knop in mijn hoofd om is; geen koekje extra zonder te kijken of het nog wel binnen de calorie-inname past. Ik schrijf koekje, maar dat is een voorbeeld, want van koekjes is allang geen sprake meer. Chocolade zou ik kunnen schrijven, maar dat gun ik mijzelf gewoon tot het laatste moment voor de wedstrijd nog. Pure chocolade, gewoon omdat ik die het lekkerst vind.  Maar komen ze nu met taart aan dat zal dat uit beleefdheid een kwart stukje zijn en passend binnen mijn macro's.  Het is en blijft een hobby, hè, en het moet leuk blijven, dus ik ga mezelf niet neurotisch op een hongerdieet zetten om er zo droog mogelijk bij te staan straks. 

 

Wat is er veranderd sinds de laatste blog? 

 

Mijn trainingsschema is veranderd. Er zijn wat oefeningen verdwenen en er zijn andere voor in de plaats gekomen. Het hoe en waarom heb ik nog niet aan mijn coach kunnen vragen, omdat hij doodziek was. Corona had ook  hem te pakken gekregen.  Misschien is het gewoon omdat wisseling van smaak doet eten en dat na maanden van dezelfde oefeningen doen het gewoon verfrissend is om eens iets anders te doen. Maar het kan ook zomaar zijn dat er een goed doordachte theorie achter zit. Ik ben benieuwd. Het was in ieder geval weer even wennen en dan is het fijn dat ik helemaal alleen in een kamertje train, want dan kan ik gewoon binnensmonds schelden en niemand ermee irriteren dat het me niet lukt zoals ik zou willen.

 

Mijn voedingsschema is veranderd. Zat ik voorheen op zo'n 2255 kcal, nu is dat verlaagd naar 1965 kcal. De eiwitinname is gelijk gebleven, maar de vetjes en de koolhydraten zijn verlaagd om zodoende het vetpercentage omlaag te brengen zonder de spieren aan te hoeven spreken. Mijn vetpercentage is sinds de laatste meting niet meer gemeten, dus daarover kan ik nog niets melden. 

Ondanks mijn bedenkingen over het dragen van een waisttrainer ben ik die zo nu en dan toch gaan dragen. In de trant van "Baat het niet, dan schaadt het niet." Volgens sommigen schaadt het wel, maar als we daarover gaan discussiëren, want er zijn zoveel zaken die schadelijk zijn,  dan blijven we bezig. Een waisttrainer dus, tijdens de training en soms nog een poosje na de training, maar zeker geen hele dag.  Het ding doet me een beetje denken aan het sluitlaken na mijn eerste bevalling. Wat is dat? , hoor ik de jongeren denken. Vroeger wikkelden ze na de bevalling de buik van de moeder in een strak laken. Het moest ervoor zorgen dat de baarmoeder weer snel op zijn plaats kwam en ondersteunde de bekkenbodemspieren. Tegenwoordig wordt dit niet meer gebruikt, maar ik weet wel dat ik toen na een week mijn broeken weer aan kon. Het sluitlaken had alles weer lekker strak op zijn plaats gebracht. Als de waisttrainer een klein beetje dezelfde effecten als het sluitlaken geeft zou het al kunnen helpen. Er zijn veel atletes die zweren bij de waisttrainer  en dus leek het mij, nu ik dit ding toch in huis heb, de moeite van het proberen waard.

 

Wat is er nog meer veranderd? 

 

Mijn gewicht is lichtjes gedaald, maar ik weet nu dat dit geen moer zegt over mijn shape. Lichter gewicht kan ontstaan doordat je gewoon goed poept, wat minder vocht bij je draagt, of je een dag wat minder zout gegeten hebt. Ik volg de weegschaal dagelijks, maar raak er niet meer van onder de indruk. Het gaat om de spiegel en de vetmeting die mijn oordeel vormen. En zelfs mijn eigen oordeel kan me nog weleens bedriegen. Het  objectieve oordeel van de coach telt het zwaarst. 

Het poseren gaat nog steeds niet zoals ik wil. Ik zie bikini-atleten die prachtig kunnen poseren, maar het nadoen van wat zij doen met hun handen, hun loopje en het draaien gaat mij nog steeds zo beroerd af. Maar ik doe mijn best daar ook iets van te maken.

Wordt vervolgd.