Wat was het laatste nieuws ook weer wat ik deelde:  oh ja, dry needling en een verwijzing voor een mri.

Mri Centrum Rotterdam

De mri waar ik zo tegenop zag, vanwege 20 minuten stil liggen in een tunnel met herrie, viel ontzettend mee. Ik werd snel geholpen, kreeg duidelijke uitleg en halverwege even de vraag of het nog allemaal goed ging met mij. De uitslag kwam snel en wees uit dat er een zenuw bekneld zat, niet vanwege een hernia, maar door een vernauwing in de ruimte waar de zenuw vanuit de wervel naar buiten komt. Dit is puur een verouderingsprobleem. Op een bepaald moment gaat dit de zenuw irriteren en raakt hij ontstoken en zwelt wat op.

Pijnstillers

En dat geeft ongelooflijk veel pijn. Zoveel dat paracetamol niet meer helpt. Zoveel dat paracetamol in combinatie met ibuprofen niet meer helpt. Zoveel dat paracetamol in combinatie met pregabaline niet meer helpt. Zoveel dat paracetamol (maximale dosis) in combinatie met pregabaline, en tramadol niet meer helpt. Zoveel pijn dat paracetamol én pregabaline én de dubbele dosis tramadol niet meer werkt. Zelfs een warm schuimbad niet.

Pijnpoli

Aangekomen bij het ziekenhuis stond onze dochter Yvonne (de reddende engel, die de afspraak met de orthopeed zo snel had weten te regelen) al met een rolstoel klaar om mij door het ziekenhuis te rollen. De orthopeed besprak de röntgenfoto ,die vooraf aan het consult gemaakt was, en de beelden van de mri. Deed wat testjes en concludeerde dat een eerste optie een injectie zou zijn, gemaakt op de pijnpol. Mocht dat geen oplossing bieden, dan was een operatie de volgende optie.

Ik was blij met elke optie of mogelijkheid die er maar was om van de pijn af te komen. En op korte termijn was dat door er nog een pijnstiller tegenaan te gooien. Hoppa! Maar dan werd het ook tijd voor een maagbeschermer, dus nog een doosje met capsules in de medicijnkast. Ik begin al een echte junk te worden en ik vermoed dat deze drugs mij niet door de dopingcontrole zouden kunnen hijsen.

Het besluit

De kogel is nu definitief door de kerk. Het stellige voornemen van een week geleden om naar Spanje af te reizen om aan het WK deel te nemen en daarna onze dochter in Barcelona te bezoeken, ligt nu in gruzelementen. De reis naar het Maasstadziekenhuis in de auto moest ik na drie minuten al zwetend van de pijn opgeven. Op een parkeerplaats veranderde onze auto in een ambulance, want ik hield het niet meer uit op de bijrijderplaats en moest liggend op de achterbank de reis vervolgen. Kan je nagaan wat een ellende een vlucht naar Spanje zou zijn.