Hoe heet je?

Als ouders een kind verwachten komt er een dag dat je een besluit moet nemen over de naam van de baby. Tegenwoordig is het simpel, want vanaf week 16 hoef je nog maar één naam paraat te hebben en heb je nog 24 weken de tijd om te switchen. Maar vaak zijn de toekomstige ouders tegen de tijd van bevallen al zo aan de naam gewend geraakt dat het als een verraad voelt om de baby opeens anders te noemen. Tenzij je je kindje al vanaf de positieve zwangerschapstest een koosnaampje hebt gegeven waarmee hij absoluut niet later door het leven kan. 

Keuze

De keuze van een naam is heel belangrijk; je kind moet het er  ten slotte zijn hele leven mee doen. Al ken ik mensen die het hun ouders niet hebben vergeven en zelf jaren later een naam bedacht hebben die zij beter of mooier vonden. Ik ken een Alie die Ellen werd. En voor transgenders is het begrijpelijk dat zij na de transitie van man naar vrouw geen Roeland willen heten, om maar wat te noemen. Hoewel René, Guus, Koos, Wil, Arie en Kees gewoon wel weer hip zijn voor een meid. Andersom is er geen knul die via hormonen zijn baard kan laten staan  na zijn geslachtsverandering nog Roosje wil heten. 

Maar ik dwaal weer enorm af.

Ouders kiezen heel bewust een naam voor hun kindje, omdat ze dit de mooiste naam vinden of omdat de naam voor iets staat of omdat de naam ze aan iets doet denken. En pas later zal blijken of zijn of haar naam inderdaad treffend is voor de persoon die hij of zij is.

Past het?

Na de eerste verjaardag ga je duidelijke karaktertrekjes zien die echt passen bij het kleine mensje. Ouders zeggen vaak dat dit al eerder is, maar ik vind dat baby's  zoveel meemaken in dat eerste jaar wat hun gedragingen beïnvloedt dat je er pas echt iets van kan zeggen als er wat rust in de tent komt. Ik heb het over alle ontwikkelingssprongetjes die de boel kunnen verstoren, het achter elkaar krijgen van tandjes, de reactie op ander voedsel en de omgeving waar ze in opgroeien.

Maximilian

De oorspronkelijke betekenis van deze naam komt uit het Latijn en betekent "de grootste". Nu wij Max al meer dan tweeën eenhalf jaar kennen weten we dat hij niets voor de helft zal doen, maar uit alles het maximale zal proberen te halen. Hij wil dan ook van alles het naadje van de kous weten. "Wat is dat? Hoe komt dat? Waar is dat voor? Hoezo? Waarom? ...Oh..". zijn zinnetjes die de hele dag uit zijn mond rollen en hij slaat de antwoorden direct op. Zijn nieuwsgierigheid, zijn leergierigheid en zijn interesse hebben geen grenzen. Max gaat letterlijk "to the Max!".

Tess

Tess nadert haar eerste verjaardag en met die nadering lijkt het of ze een grote omslag aan het maken is. Van  een af en toe verdrietig meisje , omdat haar maagje haar zo vaak treiterde waardoor ze veel spuugde en daar tussendoor alleen maar lief lachend naar een ondernemende baby die de wereld aan het verkennen is. Haar naam heeft de oorspronkelijke betekenis van oogster, van jageres en van zomer en warmte. Te beginnen bij de laatste betekenis, de zomer zie je direct wanneer je haar benadert. Dan komt er een lach tevoorschijn die de hele dag kleurt. Nu versierd met vier tandjes, wat het nog vrolijker maakt. Geboren na een lange  hete zomer en we kennen allemaal de hittegolf van deze zomer, dus als het aan Tess ligt zullen er nog vele mooie, warme zomers komen. De oogst is in september/ oktober en daar kijk ik echt naar uit. De geluidjes die Tess produceert lijken al op echte woorden dus ik vermoed dat er na een lange stilte opeens een stortvloed van woordjes zullen komen. En de jager in haar zullen we zeker ook gaan zien, want ik denk dat Max straks nog heel wat uit de kast moet halen om zijn zusje te kunnen weerstaan. De pittigheid die ze bezit laat ze duidelijk zien.

Stan

Stan staat voor standvastig. De oorspronkelijke betekenis  is een "stenig veld" , dus Stan staat voor rotsvast. Als ik zelf conludeer ( waarschijnlijk niet zo gekozen, anders zouden zijn ouders dit wel benoemd hebben) dat de naam Stan een verkorte versie is van ST eph AN, zijn vader, dat weet ik dat dat de reden van de kloning is. Want deze kleine man lijkt in zoveel opzichten op zijn vader dat het lijkt of we terug in de tijd zijn beland. En ach ja, natuurlijk zijn er ook zijn grote blauwe ogen, die wat kleur betreft afkomstig zijn van zijn mama. Stan is de vijf maanden gepasseerd en is nog druk bezig om alle indrukken te verwerken. Van zijn papa en mama kan hij geen genoeg krijgen en accepteert hij alles. Die zijn van hem en mogen gek doen met hem, maar van mensen die hij nog niet goed kent wil hij eerst vertrouwen krijgen. Heb je dat gekregen dan wippen zijn wangetjes op en lacht hij zijn tandeloze bekje bloot. Van deze" rots in de branding" moeten we nog ontdekken of zijn naam, ontleend aan de stenen,  bij hem past of dat mijn conclusie ( just like dad) zijn naam meer eer aan doet.