Blij

Max is een enthousiast kereltje en een echte allemansvriend. Een sociaal baasje met zijn amper twee jaar oud. En dat is soms aandoenlijk en soms ook heel grappig. 

De vorige oppasdag kregen we visite op het oppasadres, bij Max thuis dus. En visite, dat vindt Max altijd geweldig; weer nieuwe speelkameraadjes! Dat ze op een leeftijd zijn dat spelen niet meer hun dagelijkse bezigheid is boeit Max niet. Hij verzint wel iets wat ze wel leuk vinden. Zo mocht mijn oud-collega zijn haperende boormachine repareren, dat wil zeggen de haperende boormachine van Max, want meneer heeft zijn eigen gereedschap. En mocht de vrouw van mijn oud-collega zijn slaapkamer komen bewonderen en oh hellepie! ... ook nog het nieuwe bed van papa en mama! Het was gebeurd voor ik er erg in had. Het bed wat door middel van een afstandbediening alle kanten op kan en dat is feest als je twee jaar oud bent. Voeteneind omhoog en omlaag, hoofdeind omhoog en omlaag en Max laat zien hoe het moet.

Koffie

Koffie zetten is Max' werk en daar hoort het serveren van de suiker en de lepeltjes ook bij.  "Nog meer suiker?" vraagt hij aan de gasten. En de koekjes deelt hij ook netjes uit. Als hij dan aan oma om een  "Toetje voor Max?" vraagt , krijgt hij een voor hem nogal raar antwoord, maar dat komt omdat oma soms vergeet dat Max moeite heeft met het uitspreken van de letter K.  "Nee, Max, het is nu nog geen tijd voor een toetje, misschien vanavond". Maar nadat hij nogmaals nadrukkelijk om zijn eigen  "toetje" vraagt krijgt hij eindelijk zijn koekje. En dan is hij natuurlijk helemaal blij.

Motor

Maar nog blijer was hij laatst met de motor die hij van zijn ome Stephan en tante Marcella kreeg. Een motortje met een lichtje en een mini-standaardje, zodat hij nog kon staan ook. Een groen motortje, zo'n handzaam modelletje waar een klein jongetje helemaal gelukkig van wordt. En om dat uit te drukken zei hij meerdere keren "Ik ben ermee blij! Ik ben ermee blij!".

Net zo blij als zijn oma was dat ze eindelijk, na verkoudheden en griep haar jongste kleinzoon vast kon houden. En dan meteen zo lang dat de zondagvisite op zichzelf aangewezen was om koffie en thee te maken. Heerlijk! Blij als een ouwe aap.