Toen Pita in ons hoofd nog slechts een broodje uit Griekenland was of de naam van een meisje, maar dan meestal als Pieta geschreven, was er een nestje van zeven schattige hondjes geboren. Lichtbruin van kleur, beige- camelkleur eigenlijk. De baas van de hond die de puppys had voortgebracht moest van de kleintjes af, en om te voorkomen dat het traditionele straathonden zouden worden, besloot Anouk er een te adopteren. Eenmaal in de smekende hondenoogjes te hebben gekeken was ze totaal verkocht, verliefd op dat hummeltje tussen die andere hummeltjes.

Alex had geen oren naar een hond in huis en Anouk werd dringend toegesproken dat ze er dan ook maar helemaal zelf voor moest gaan zorgen als er zo'n mormeltje in huis kwam. 

Het beestje mocht opgehaald worden en kreeg op dat moment de bijpassende Griekse naam Pita, wat zoveel betekent als brood, taart of cake. Toepasselijker kon deze naam niet zijn, want deze pita was echt om op te vreten. De kleur  van haar vacht kwam overeen met een goed gelukte cake. Dit kleine dametje kreeg meteen de beste hondenbehandeling die er bestaat voor een Grieks hondje. Wormenkuur, inenting, chip, en de beste pyppybrokjes die er te krijgen waren. 

Wandelen met Pita was een uitdaging voor je geduld. Niet zozeer vanwege de weinige stapjes, maar omdat dit hondje zoveel aandacht van de toeristen trok dat je letterlijk niet vooruit kwam. Pita was van Anouk en Anouk was van Pita, maar....

dat veranderde al snel. Hoe stellig Alex in eerste instantie op de komst van een hondje gereageerd had, was niet vol te houden. Het beestje reageerde zo enthousiast en blij dat je wel van staal moest zijn om dat te negeren.

Anouk had al moedergevoelens voor Pita voordat ze werkelijk zelf moeder van een mensenkind werd en Alex werd dikke maatjes met Pita. Als volwaardig lid van de familie reisde ze als pup mee naar Nederland. Ze had de harten van ieder familielid ,die haar op Zakynthos al begroet had, gestolen, en het weerzien leverde haar een prominente plek in onze familie op. Een diva met een beige vacht, die zelfs bij ons in bad mocht gaan en daarna met een eigen badjas haar mand opzocht. Dentalstickje als lekkernij en voor het slapengaan nog even de tandjes werden gepoetst. Beige haren door het hele huis? Geen probleem, ze roken naar shampoo.

Toen ze weer naar Zakynthos vertrokken bleef er een leegte over in huis, met als zichtbaar detail haar lege mand in de woonkamer.