Blessure

Vrijwel direct na het NK vlogen we naar Zakynthos om daar de eerste verjaardag van onze kleindochter Lily te vieren.
Om de voorbereidingen voor het komende WK in Spanje goed door te kunnen zetten, hadden we voor ons verblijf van 3 weken een appartement met keuken geboekt.
Een keuken, om zelf zoveel mogelijk zelf te kunnen koken. Dat zelf koken lukte niet heel erg goed, om twee redenen. De eerste reden was, omdat een familiebezoek in Griekenland inhoudt dat er veel gegeten gaat worden. Veel en lekker! In omgekeerde volgorde kan ook: lekker en vooral veel.
Nou kan ik goed gedisciplineerd zijn, maar na maanden preppen voor een NK snakte ik gewoon naar ander voedsel dan mijn mealprepjes.

Daar ging het voor mijn gevoel al een beetje mis. Maar dat zat meer in mijn hoofd, vanwege het feit dat ik niet kon tracken wat ik at en dus geen controle had, dan wat de spiegel liet zien: een verschrompeling van mijn buik. Dat betekende gewoon dat ik te weinig at.

De tweede reden waarom het koken niet goed ging, was dat er slechts 1 kookplaatje was. Mijn improvisatietalent werd op de proef gesteld. Maar het lukte toch om zo nu en dan wat voedzaams op tafel te zetten, zonder overbodige calorieën.
Vanaf dag 1 hadden we een abonnement op de sportschool genomen. De gym waar we al vaker getraind hadden en we al aardig wat mensen kenden. Ook INBA atleten, dus dat was weer leuk.

En toen begon het.
De klacht waar ik in december last van had en me destijds dwong om minder zwaar te trainen kwam weer terug. Een zenuwpijn vanuit mijn bil die door mijn hele been trok.
Eerst negeerde ik het, en trainde ik gewoon volgens mijn schema. Er kwam immers een WK aan. Maar gaandeweg verergerden de klachten en kon ik niet meer slapen zonder een pijnstiller.
Wandelen was een prima medicijn, en dat deden we heel veel; genoeg cardio dus. Maar de heupstrekoefeningen, de zogenoemde hinge bewegingen moest ik schrappen, omdat ik op een bepaald moment moeite kreeg met lopen vanwege de pijn.
Nog een paar dagen en dan vliegen we, na drie heerlijke weken overigens, weer terug naar Nederland. Ik zie op tegen 3 uur zitten in het vliegtuig, maar een pilletje kan me vast helpen. En dan hoop ik dat een fysiotherapeut mij kan helpen herstellen.
