Stoer

Max heeft thuis praatjes voor tien.  Soms nog wel voor meer. We verstaan hem nog niet, maar dat is een kwestie van tijd. Hij kletst de oren van je hoofd in babytaal, gromt, gilt, steekt zijn tong uit, maakt als het hem uitkomt een high five met je en klimt en klautert de hele dag. Heeft een stoere pet, coole zonnebril, stoere stevige boots en een echte jongensjas.  Truien met opdruk als  COOLEST KID IN TOWN, of zoiets.

 

Als je met hem gaat fietsen is hij ridder Max op zijn ijzeren ros. Hij heeft de teugels in handen ( lees: het stuur; je kan nog net zelf je handen aan het stuur houden, maar veel ruimte geeft hij je niet) schreeuwt onder het fietsen de tegenliggers tegemoet en laat zijn haren ( nou ja, die paar) woest wapperen.

De fietsrit met oma leidde naar school, even bij de kinderen daar kijken. Ze hebben daar ook peuterkarretjes, echt iets voor zo'n stoere dreumes als hij.

Eerst even in het lege peuterlokaal kijken. De peuters waren er niet, dus Max ging op onderzoek uit. Alles bekijken en even voelen. Daarna naar buiten met de kleuters. Oma had al een mooi passend peuterkarretje uit de schuur gehaald en buiten werd Max erop gezet.

 

Coolest kid?

Maar waar was opeens die praatjes makende stoere dreumes? Zodra hij op het karretje zat verroerde hij geen vin. De kleuters vonden hem fantastisch en verdrongen zich om bij hem te zijn. En toen zette stoere ridder Max het op een brullen. Grote dikke tranen. Waar was oma?? Opeens was ridder Max een klein baby'tje wat opgetild en getroost diende te worden.  Juf N. vond hij ook wel heel lief, maar die opdringerige , goed bedoelende,  kleuters waren iets te heftig voor deze " flinke" jongen.  Na nog een paar pogingen op het karretje met hetzelfde resultaat was de lol er voor Max goed af. Vlekken in zijn gezicht, tranen op zijn wangen. Kom maar stoere schat, oma troost je wel weer , maar had je wel verkeerd ingeschat. Hup, op de fiets maar weer. En een praatjes dat meneer onderweg  weer had!

Eenmaal thuis waren de grapjes niet van de lucht en was hij zijn" tand door de lip" alweer helemaal vergeten.