Gezelligheid

Elke zondagmiddag is ons huis vol van gezelligheid. Alle kinderen komen langs, behalve Esther en Cyril natuurlijk, want zij wippen niet zo makkelijk aan, vanuit Belize( dit keer). Dus als je me vraagt, Wat ga je doen met de kerstdagen? , dan kan ik niet anders antwoorden dan: Net zoals elke zondag. Alleen staat er nu een boom in de kamer waar anders een hele grote plant staat, ook niet zo anders. Ja, toch wel, er hangen ballen , slingers en lichtjes in de boom, én er liggen nu pakjes onder. De pakjes lagen er vorige week nog niet, dus ik ben heel erg benieuwd wat dat voor uitwerking op Max zal hebben. 

Oogje dicht knijpen

Hij weet dat pakjes uitgepakt horen te worden, maar dat hij daar nog een paar dagen op moet wachten weet hij nog niet. Ook niet dat nu niet alle pakjes voor hem alleen  zijn. Maar ik heb me voorgenomen om voet bij stuk te houden en hem niet alvast een pakje toe te stoppen. Ik heb al de naam dat ik altijd toegeef als Max iets aan me vraagt. Of dat ik een oogje dicht knijp als hij iets doet, zoals stiekem een handje rozijntjes uit de pot in de la jatten en vliegensvlug in zijn mond stoppen. Dan kijk ik soms even de andere kant op. Of als Max laat blijken dat hij al op de grote wc kan. Er is er dan één die met hem mee moet en dat is oma. Dan zit ik gezellig op de grond in de wc, terwijl meneertje op de pot zit en  van alles in de pot laat vallen en dan keuvelen we gezellig wat.

 

Lachen!

En ook met Tess wordt het nu gezellig. Ze lacht je nu niet alleen heel lief toe als je zachte woordjes tegen haar zegt, maar ze begint zelfs met geluid te lachen en terug te brabbelen. Heel gezellig als Max zijn zusje aan het lachen maakt, dus vroeg ik laatst aan  Max om dat trucje nog eens toe te passen. Vol overgave forceerde hij keihard een schaterlach boven zijn zus. Ze schrok zich een ongeluk en begon jammerlijk te huilen. Mislukt! Maar de bedoeling was lief en in ieder geval beter dan het verkopen van een mep. 

Spelen!

Spelen met Max is ook heel gezellig, maar dat moet dan wel met overgave gebeuren, volgens hem. Dus trekt hij je er telkens letterlijk bij : Oma, spelen! Max kookt en oma eet. Een leuk spelletje, vooral als oma het eten zo goed uitbeeldt , met eetgeluiden en zo, dat Max in oma's mond wil kijken of er echt gegeten wordt. Houten wortels eet ik normaal nooit, maar Max blijft het checken. Steeds een kijkje in mijn mond nemen of er nou echt wortel in zit.

 

Huishoudelijke hulp

Op zondag dekken de volwassenen de tafel, maar het afruimen is de taak van Max. Vork voor vork brengt hij naar de vaatwasser. Onvermoeibaar dribbelt hij heen en weer van de tafel naar de vaatwasser om alles aan opa te overhandigen, net zolang tot de tafel ( waar we elke zondag met negen man  aan zitten) helemaal leeg is. En als er dan vervolgens koffie en thee gezet  gaat worden moet ik het niet in mijn hoofd halen om dat niet samen met hem te doen.  Als opa aangeeft dat hij geen koffie zet, omdat hij niet weet hoe dat apparaat werkt ( die truc haal ik zelf ook weleens uit, als ik ergens geen zin in heb) dan is daar Max om het hem voor te doen. Cupje erin, knopje indrukken, beker eronder, even wachten op groen, hendeltje overhalen, en klaar! Dat maakt koffie drinken met Max ook al gezellig. 

Dus, kerstfeest - gezelligheid? Het is hier elke zondag " kerstfeest".