Vriendin op de koffie

Het is vrijdagochtend. Mijn oppasochtend bij Max en Tess. Ik vertel Max dat we straks visite krijgen. "Oh, wie dan?" "Mijn vriendin  B. komt koffie drinken" En dan gaan zijn radartjes draaien en volgen de vragen.  "Waarom?Waar woont B.? Komt B. op de fiets? Waarom komt B. met de auto? Wat voor kleur is de auto van B.? " En er wordt al een stoeltje bij de deurcamera gezet zodat hij als eerste de deur kan openen. En er wordt een stoeltje bij het raam gezet zodat hij haar als eerste kan zien aankomen.  Dat "straks"een begrip is wat een peuter nog moeilijk kan hanteren had ik moeten weten. Telkens vraagt hij of ze al komt.

Er staat een groot keyboard op de grond om de muzikale ontwikkeling van Tess en Max een zetje in de goede richting te geven, vermoed ik. Er komen leuke klanken uit en opeens krijgt Max het voor elkaar dat er een leuke beat klinkt. Tess zorgt voor de jazzklanken, experimentele jazz, zo klinkt het. Het volume wordt wat opgeschroefd, maar het mag nog. "Ja, anders kan jij niet met B. praten, he oma"  Precies, Max, je hebt hem door!

 

Dan is het opeens straks en gaat de bel. Alsof hij na een startschot uit de startblokken schiet, zo snel staat hij op zijn kleine stoeltje om de deur te openen. Shit!  En dan de aankomst gewoon gemist. De vragen: "Waar staat jou auto? Wat voor kleur is jouw auto? Woon jij ver weg?" En dan moet de stekker  van het keyboard uit het stopcontact. Tess doet stiekem pogingen om de stekker er weer in te stoppen, maar nu doen de stopcontactbeveiligers goede diensten. 

De collega-oma's kletsen wat af en Max en Tess doen wat ze altijd al doen. Tess klimt overal op en gelukkig hebben de beide oma's nog wel oog voor de gevolgen en kan ze steeds gered worden van eventuele valpartijen. En Max is keurig opgevoed, want als het wachten op een opening in het gesprek hem te lang duurt vraagt hij aan B. "Mag ik even met oma praten?"en stelt hij zijn vraag. 

Max zet, zoals gebruikelijk, de koffie en als de melk op blijkt te zijn heeft hij een oplossing waar zelfs de beide oma's versteld van staan. In het keukenkastje tovert hij een doos met koffiecupjes waarmee je cappuccino kunt maken. Perfect, Max! Nooit geweten dat dat zo kon.

De vriendinnen kletsen weer verder, maar verhalen blijven steeds steken doordat de kleintjes hen afleiden, maar het maakt niks uit, gezellig is het toch wel doordat zowel Tess als Max spontaan bij B. op schoot kruipen. En weer:"Ik wil even met oma praten", zodat hij er toch charmant tussendoor komt.

Dan is het tijd om B. uit te zwaaien en kan de stekker weer in het stopcontact. Max maakt muziek en Tess en ik dansen.

Leve vrolijke vrijdag!