Waar is de boer?

Wie kent hem tegenwoordig nog, de  -boer? Niet de agrariër, zoals de boer tegenwoordig heet, behalve in programma's als "Boer zoekt vrouw", maar de huis-aan huis-boer. De full time huisvrouw van vroeger had het zo druk met het met de hand wassen, strijken, koken, en om de andere dag het ganse huis uitsoppen dat er geen tijd overbleef om de boodschappen in huis te halen. Herkenbaar, he, dat gedeelte over geen tijd hebben voor de boodschappen. Want dat hebben part time huisvrouwen en full time werkende vaders met een papadag ook niet. Ook herkenbaar, de werkende vader die een dag heeft ingeleverd met de bedoeling om kwaliteitstijd met de kinderen door te brengen en dat dus ook de hele papadag doet. Zeer te respecteren. 

Welke boeren?

Over welke huis-aan-huis-boeren heb ik het? Je had vroeger de melkBOER, de eierBOER, de aardappelBOER, de kaasBOER, en de groenteBOER, later gezamenlijk  tot één bezorger aan huis gereduceerd tot de SRVman, met zijn minisupermarktje op wielen .En dan had je nog de kolenBOER, een soort van roetveegpiet.

 

Een aparte categorie was de lorrenBOER. Die bracht niks, die haalde op. Je denkt dat afval scheiden iets van de laatste jaren is? Echt niet! De lorrenboer liep door de brandpoort ( kan me niet herinneren dat hij ooit  vóór aanbelde, misschien schaamde hij zich voor zijn armzalige uiterlijk, alsof hij de lorren zelf aan had getrokken), hij liep dus achter langs de huizen en stootte een vreselijk keelgeluid uit "LORRRREEEEEEEEELL!!!!"Iets anders kan ik er niet van maken. Maar als je dat in de verte hoorde wist je, daar komt de lorrenboer. Alle ouwe rotzooi van stof nam hij aan. De kledingcontainer aan huis.

 

Oud papier werd vroeger ook al ingezameld. Door ons, de kinderen uit de buurt. In de straat verderop was een inzamelpunt voor oude kranten. "Heeft u nog oude kranten?" vroegen we bij elke deur. We zeulden die ouwe papierzooi dan naar het inzamelpunt, waar we voor ons gejouw een snoepje kregen. Voor zover mijn informatie van toen waren de oude kranten voor de blinden. Blinden? Dan toch niet zo heel erg blind , lijkt me.

 

Alles zat vroeger in glas: melk, vla, yoghurt, limonade. En dat glas moest terug naar de winkel. En omdat ook dat een rotklusje was, dat gesleep met tassen vol zware flessen van dubbeldik glas ,deden de kinderen dat meestal, in ruil voor een snoepje . Weet je meteen waarom die caravan vroeger bij mijn school langs kwam.

 

De pakketman

 

Tegenwoordig groeien kinderen op met de - man. Dat kan zijn de pakketMAN ( die bezorgt werkelijk alles, en hoe spannend is het uitpakken dan telkens weer) en de boodschappenMAN. De naam zegt het al, die bezorgt alles wat de SRVwagen vroeger langs bracht. Alleen gaat hij letterlijk een stapje verder, de keuken in. Het enige wat je nog moet doen is de boodschappen in de koelkast zetten.

Max speelt elke vrijdag met zijn duplo de pakketman. "Ding dong. Ik heb pakketjes!"

De pindakaas is op. "Even de boodschappenman bellen".

 

Andere tijden, maar ook niet zo heel veel anders.