Babysit-break

Afgelopen vrijdag moest, ja moest, ik naar school voor een vergadering. Na maandag, dinsdag en donderdag op en voor school gewerkt te hebben moest ik deze vergadering bijwonen, al was het eigenlijk mijn oppasdag. Maar opa zou de ochtend voor mij invallen en als ervaren luierverschoner in het verleden was hem dat wel toevertrouwd. 

Na de vergadering fietste ik als een speer door de regen naar wat voorlopig  mijn laatste oppasmiddag zou worden. Vanaf maandag zouden Ralph, Yvonne en Max op vakantie zijn. Een weekje zon,  zee en strand in het buitenland en daarna twee weken vakantie thuis. En dat maakt een oppas overbodig. Heerlijk voor hun, jammer voor mij, dus dat betekende dat ik extra moest genieten van deze laatste uurtjes.

Wat doe je dan op zo'n middag? Om de tijd te doden, terwijl Max zijn ochtendgebeuren ligt te verwerken in zijn middagdutje, vouw ik een was op, geef ik de planten water, loer ik wat op mijn telefoon, lees ik het huis-aan-huiskrantje, ruim ik wat cavia zaagsel op, loer ik wat op mijn telefoon, drink een kop koffie, ga naar de wc, loer wat op mijn telefoon, en.....Ja!  Hoorde ik wat? Nee...het is stil. Even op de camera kijken die beelden naar mijn telefoon kan sturen zodat ik Max kan volgen in zijn bewegingen in zijn slaapkamertje. Ja, de techniek staat voor niets! Max's privacy is geen drol waard, maar ik geef toe, het is soms handig om te zien wat hij uitspookt, zonder dat je een krakende deur op een kiertje moet opendoen.

Eindelijk...

En ja!! Hij staat en roept dat hij wakker is en of er eindelijk eens iemand komt om hem die slaapzak uit te doen en uit bed wil hijsen. Denk ik.

Ja hoor! Ik ben er! Even je slaapzak uit, kijken of je een schone luier nodig hebt, nee, blijven liggen, Max! Anders rol je het aankleedkussen af! Hee, niet omdraaien,  zo kan ik geen luier verschonen! Hee, kijk eens wat een lief knuffeltje ( even afgeleid). Goed zo, ( hij ligt weer recht op het aankleedkussen) dat knuffeltje is lief, zeg. Shit! Een poepbroek! Ach, die is lief, hè Max? Zo, nu even je billetjes schoonmaken, blijf nog even liggen..waar is je knuffeltje gebleven? Oh nee, op de grond? Shit.. ( met een hand zijn beide benen vasthoudend en met de andere hand pak ik, als in een armenspagaat , de knuffel van de grond.  Zo, de luier in de emmer. Haa,  boeboe,  haa ,boeboe,  haaaaa kiekkiek! Hier is ie weer, je lieve knuffeltje. Nu een schone luier, je broek aan, een beentje erdoor. Waar is je voetje? Oh, daar is ie. Je andere beentje, nu je voetje nog. Klaar!

 

Je lult wat af op zo'n middag. Tijdens de hele vergadering 's ochtends heb ik mijn kop niet zo vaak open gedaan als ik in tien minuten tegen mijn kleinzoon doe. Die niet eens wat terug zegt. Nou ja, dat wel, maar dat versta ik niet echt, al geef ik hem wel antwoord in zijn taal. Babababa...mamamamama...en meer van dat gepruttel.

Zo, Max in de kinderstoel. Terwijl hij van een beschuit paneermeel maakt maak ik een flesje melk klaar. Als ik hem een slokje melk tussendoor geef duwt hij de fles weg: geen trek, hoepel op met je melk. En hoepel helemaal op met die speen waar je zo hard aan moet zuigen dat je kramp in je wangen krijgt. Dan maar het nieuwe flesje met water, want zo'n droge beschuit blijft anders zo in je mond en aan je gehemelte plakken.

Ja! Die fles met het rietje! Waar hij altijd water uit drinkt. Die wil hij wel. Hij drinkt supergoed uit een rietje en ik snap hem wel, want je hoeft je hoofd niet achterover te houden om te drinken. Zo kan je alles beter in de gaten houden. En dat doet Max graag, tijdens het drinken volgen zijn oogjes elke beweging die je maakt. Soms schiet hij los van zijn rietje en gaat zijn hoofd razendsnel naar het raam als hij een auto hoort, het water loopt dan langs zijn kinnetjes zijn hals in.

Idee!

Hij drinkt zo lekker uit dat rietje, bedenk ik,  dus ik gooi zijn melk over in de fles met het rietje. Wanneer hij nietsvermoedend een flinke teug neemt is zijn uitdrukking onbetaalbaar. Dat verraste bekkie, zo van: ben ik nou gek of is dit melk? Hoe hij me aankeek op dat moment, geweldig. Maar twee seconden later zie je hem denken, wat the fuck ook, ik drink gewoon wel melk in plaats van water.

Ik kan wel doorgaan, maar dit blogje wordt te lang. Max, over drie weken heb ik je weer voor mezelf, hoor. Fijne vakantie vriend!