Lol

Je kunt lol trappen als je basisschoolleerling bent. Dat is vaak onschuldige lol, zoals belletje trekken.  Ik was een brave, dus ik deed brave dingen voor de lol ,maar had toch wel rare trekjes, hoor. Ik kan me tenminste de rare dingen herinneren.

Vies

Bij de buurvrouw net zoveel gras door de brievenbus duwen tot de hele deurmat vol lag. Waar slaat dat op? Ik kan er nu wel weer om gniffelen, maar meer omdat het zo stompzinnig is. Of de voorruit van de auto van de buurman samen met een vriendinnetje( want alleen zou het echt niet lukken) helemaal vol spugen , zodat je er niet meer doorheen kan kijken. Wat een raar kind ben je dan. Maar het kan nog gekker. En dit is niet eens ingegeven door een jochie wat ik toen kende die levende wormen at, maar gewoon uit mezelf, ik at tweedehands kauwgom. Wat zeg je? Tweedehands? Ja, tweedehands! Door een ander gebruikt dus. Gekauwd door een vreemde nota bene en  uitgespuugd op straat, nou ja, op de stoep, want ik moest toen nog van mijn moeder op de stoep blijven. En wat deed ik daar dan mee? Dat stopte ik in mijn mond, en kauwen maar weer. Niet een , maar meerdere stukken kauwgom verzamelde ik in mijn wang en kauwen maar weer.

Raar

Okee, dat is raar op een rare manier. Op de MAVO was ik nog steeds een brave leerling, maar wel een die eraan meedeed dat het leven van de lerares Nederlands zodanig zuur gemaakt werd dat ze overspannen de school uit liep. Deze brave Hendrik moest daar wel twee weken lang voor nablijven op school. Mijn ouders waren gewoon verbijsterd dat ik straf kreeg; had de school geen fout gemaakt? Nee, hoor, ze hoorde echt bij het groepje pestkoppen. Als ik er nu over nadenk zou ik echt niet meer weten wat we haar hadden aangedaan waardoor ze zo over de rooie ging. Bizar eigenlijk. Nou zeg, dat was nog eens lol trappen, niet natuurlijk. Ik denk dat ik de rest van mijn leven geen gekke dingen meer heb uitgehaald of als het toen niet door de beugel kon het in een ver weggestopt deeltje in mijn brein heb achtergelaten.

Onwijs

Nou ja, op het verjaardagsfeestje na dan, dat weet ik nog wel.  Het feestje wat ik hield met nog twee vriendinnen wat op mijn zolderkamer gegeven werd , en waarbij er het een en ander misging, maar waarover ik maar niet meer ga uitweiden.

Ik kwam erop omdat ik gisteren weer zo'n lol had met Max. Babypret en omalol gaan heel goed samen. Dat is een ding dat zeker is. Als ik het navertel denkt iedereen, is dat nou zo leuk? Heb je daar nou zo veel plezier om? Ja, joh, en het heeft niks met het bovenstaande te maken. Dit is van een heel ander soort lol-kaliber .Dit, samen met Max is ieniemienie-pret, babyplezier, lol hebben om niks, maar op zulke momenten is er zo'n connectie. Dan beschikken we opeens over dezelfde humor, want we hebben allebei de grootste lol.

Omalol en babypret

Nou vraag je je natuurlijk af wat er dan zo grappig is. En ik zeg net ook dat als ik dat vertel je absoluut niet snapt waar ik het over heb. Maar om je nieuwsgierigheid te bevredigen zal ik een tipje van de sluier oplichten.

We kijken vaak samen naar buiten, Max en ik, naar de voorbijrijdende auto's. Ik zing wat (dat doe ik vaak in zijn gezelschap) en Max begint op zijn manier te zingen en een soort van dansen. Hij gaat dan met zijn heupen naar voren en naar achteren, Ja, echt, zeven maanden is ie.  Dan lig ik in een deuk( van binnen dan).

Zie je, niet grappig.En als ik het wil filmen om te bewijzen hoe leuk het is vertikt hij te dansen en richt zijn aandacht zich op mijn telefoon.

Of wanneer ik hem zijn boterham voer en ik ook zit te eten en we onze gezichten naar elkaar toe bewegen en ik "Boe"zeg en hij moet lachen. Dikke pret.En dat dan een paar keer in de herhaling, want dan wordt het alsmaar leuker.

 Ik zei het toch, als je er niet bij bent geweest is er niks aan.

,

 

Of wanneer hij omgevallen is in de box en op zijn rug ligt en ik boven hem hang om hem te kietelen( als afleiding) en  hij moet lachen om mijn paardenstaart die in zijn gezicht hangt. En dat dan zo'n keer of tien, want het wordt dan gieren van de lach.

Ik weet het, moet je gewoon gezien hebben, maar dat is lol hebben in zijn meest prenatale vorm. Maar het geeft wel aan dat de klik er is. En wie weet, misschien spugen we samen nog eens de voorruit van de buurman helemaal vol.