Oefening baart kunst

Max hoest nog af en toe en je hoort af en toe zijn ademhaling, maar verder is hij weer de oude. Lachend, tong uitstekend,  belletjes blazend en vrolijk. En weer actief!

Wanneer je hem in de box legt ligt hij in no time op zijn buik en draait hij 360 graden. Zo heeft hij de hele box kunnen scannen en  meteen bekeken waar het leuke speelgoed ligt. Door zich aan de spijlen af te zetten oefent hij de kruipbewegingen.  Kontje omhoog en knietje optrekken en  met de voeten aan de spijlen afzetten.

 

Nieuwtje

Wat ook nieuw is ( voor mij althans) is dat hij graag op zijn buik slaapt. En niet zo weinig ook. Het lijkt of hij energie aan het opladen is, want zijn slaaptijd is aanmerkelijk langer dan voorheen. Nu moet ik er eerlijkheidshalve bij vermelden dat meneertje Max af en toe aan het nachtbraken is. En dat in nachten waarna papa en mama de volgende ochtend weer moeten werken. Dat is voor Max misschien wel gezellig, maar ik denk dat paps en mams er anders over denken.

 

Vergeleken met het hongerdieetje van vorige week toen hij ziek was lust Max er vandaag wel pap van. Nou ja, meloen van dan. De pap gaan we nog proberen. Waar ik dacht nog wat van het fruithapje voor 's middags wat over te houden is dus geen lepeltje vol meer over. Heerlijk was het en in een mum van tijd helemaal op.

 

Tussen de bedrijven door ( lees : slaapjes) spelen we op de grond waar Max verwoede pogingen doet om zonder rond te draaien , maar in een rechte lijn vooruit, te kruipen. Hij is sterk met zijn armpjes, want vooruit komt hij, maar nog maar met behulp van 1  knie. Maar het begin is er! Zal me niks verbazen als hij over een week wel vooruit komt zoals het hoort. En dat er dan ook  een tandje is waar hij mee kan bijten. Hij houdt nu de schijn op van het hebben van tandjes door flink te bijten en te kluiven op de speen en verder alles wat er in zijn grijpgrage vingertjes komt.

 

 Kalkoen

 

Te vroeg gejuicht over het lange slapen van Max. In de middag lag hij zo te draaien in zijn bed dat zijn slaapzak als een wokkel  om hem heen zat. En hij lag dwars in zijn bedje met zijn hoofd tegen de spijlen. Probeer dan maar eens in slaap te vallen. Huilen natuurlijk. En superblij toen ik kwam. Maar oe, wat viel dat tegen dat ik nadat ik hem goed gelegd had weer vertrok. Het kwam niet meer goed. Uiteindelijk heb ik je maar weer uit bed gehaald. Hij was weer meteen blij en actief. En toen kwam tante Anouk ook nog op bezoek. De tante die in een vorig leven een unicorn was die het geluid van een kalkoen maakte. Want dat kan ze nog steeds heel goed en jij vindt het prachtig, Max.

 

Gezelligheid ten top, dus. En de grote kom pap ging erin als koek. Na twee uur maar weer een poging gewaagd om je op bed te leggen. Zonder " wokkel" , maar lekker strak onder laken en deken. Geen kik meer gehoord. Wie weet slaap je nu de hele nacht door. En dan is iedereen weer blij.