Road to Olympia, deel 10

Ik ben aan het aftellen.

Aftellen en afvinken. Wat is er al gedaan en wat moet er nog gebeuren? Ik heb nog net mijn koffer niet klaarliggen, maar het zou morgen zomaar kunnen, zodat ik er alvast in kan gooien wat mee moet. Een nieuw kimonojasje, trainingselastieken, mijn "kerst"decoratie( de bling- bling-sieraden), mijn krultang, mijn kaftan(om in te slapen, zodat ik geen hotelrekening hoef te betalen voor het bleken van het beddengoed, omdat je met je nepzomerbruine lijf de lakens mee bruin kleurt),slippers(hier lopen we alweer met laarzen). En ja, het allerbelangrijkste wat in mijn koffer moet is natuurlijk mijn bikini. Zonder bikini geen wedstrijd. Maar ja, die komt helemaal uit Rusland,vermoedelijk met de boot of met de postkoets , want hij doet er ontzettend lang over om hier te zijn. 

 Nieuwe bling bling

De meeste bikini atleten doen altijd heel geheimzinnig over hun nieuwe bikini, maar ik vind hem zo mooi dat ik hem aan iedereen wil laten zien. Aan de bikini zal het straks niet liggen, die komt wel door de jury heen. 

Ik ben ook zo benieuwd of hij goed zal passen. Het zijn maar een paar kleine lapjes stof, maar het moet wel helemaal goed passen. Het blijft een gok: zelf de maat nemen, doorgeven en betalen en dan maar afwachten of het goed komt. 

En dan ben ik er nog niet uit wat het gaat worden met mijn outfitje voor de categorie Sportmodels. Het moet iets zijn waar ik mee opval, maar in de winkels en op internet vind ik niks opvallends, dus waarschijnlijk zal ik gewoon iets uit mijn eigen collectie gebruiken.

 Reportage op ad.nl

Even iets leuks tussendoor; binnenkort is er een minireportage  op ad.nl over mij en mijn voorbereiding op de Olympia te zien. Niet dat dat nou zo spectaculair is, maar blijkbaar worden mensen getriggerd door de cijfers 6 en 2, oftewel mijn leeftijd van 62. Het AD de Dordtenaar vond het al de moeite waard, nu gaat ad.nl er aandacht aan besteden. 

Het feit dat ik gewoon lekker sport en daar toevallig een paar succesjes heb geboekt, juist vanwege of ondanks mijn leeftijd, maakt het blijkbaar opeens bijzonder.  Weet je wat pas bijzonder is? Dat ze mij in een vliegtuig krijgen wat urenlang gaat vliegen, iets wat ik normaal gesproken nooit vrijwillig zou doen. Niet dat ze mij gedwongen hebben om naar Amerika te gaan natuurlijk, maar ja , de wedstrijd is nu eenmaal daar. En fietsen duurt lang, hoor. Zelf als ik een electrische fiets zou hebben.

Voor wie het volgt; hou ad.nl in de gaten. Kan je zien of ik geen onzin sta uit te kramen, want ik weet echt niet meer wat ik allemaal gezegd heb en hoe in die drie uur film die er gemaakt is.Ik hoop dat het een leuke reportage is.

Ik hou jullie op de hoogte.