Viva l'Espana!

Max's eerste woord zou weleens " Ola"  kunnen zijn. En dan niet omdat hij ooit eens zijn tongetje aan een raket heeft mogen hangen, maar omdat dit de derde keer is dat deze kleine man binnen een jaar naar Spanje afreist.

Dit keer wordt het het vaste land, na Gran Canaria en Mallorca.  Papa en  mama nemen Max mee naar Barcelona, naar de stad waar tante Esther al meer dan een jaar woont en leeft. Over een week gaan ze haar zien en gaat Max haar verbazen. Natuurlijk is ze op de hoogte van zijn kunsten, maar in " real life" is dit toch even wat anders.

Dit wordt Spanje in herfsttiijd.  Geen idee wat dat inhoudt, maar de zwemluier kan thuis blijven, denk ik. Volgens tante Esther duurt de winter in Spanje zo'n twee weken en dan heb je het wel weer gehad. Dus wat dat betreft zal het beter zijn dan onze herfst hier in Holland.

Nog een week dus. En volgende week ben ik dus " vrij". Dat is leuk, want dan ga ik met mijn vriendin weer eens uigebreid bijkletsen, en jammer, want vrijdag blijft toch mijn favodag vanwege Max. En die zit dan met zijn kleine kontje misschien wel op het Spaanse zand. Wie zal het zeggen?  

Ondertussen knutselt opa aan het verjaardagscadeau voor Max. Je kan niet vroeg genoeg alles al klaar hebben.