Ziek

Max is ziek.

Verkouden, hangerig, huilerig en hij heeft koorts.Er liggen attributen klaar om Max uit zijn ellende te helpen, maar ik voorzie ellende als ik ze ga gebruiken. Een dagje au naturel dan maar. We zien wel wat het gaat worden.

Als volwassene weet je dat dat vervelend is als je ziek bent en dat je het beste de dag dan slapend kan doorbrengen en dat je hoopt dat je snel weer beter bent. Kwestie van volhouden. En je weet dat het heel vervelend slaapt met een verstopte neus. Maar als je net 5 maanden op deze wereld bent heb je die wijsheid niet en als je je ellendig voelt kan je niets anders dan verdrietig huilen. Door dat huilen ontstaan er dikke tranen waardoor je toch al verstopte neus nog dichter gaat zitten en je niet kan slapen, laat staan drinken uit een fles. Maar ja, veel honger heb je toch niet. 

 

Kroelen helpt niet voor lang, spelletjes zijn maar heel even leuk. Zuigen kost energie en je moet steeds happen naar lucht. Het verrukkelijke groentehapje wat in de koelkast voor je klaarstond kon na een paar hapjes weer terug de koelkast in. Kokhalzend heb je de paar happen weggewerkt.

Oma's skills werden op de proef gesteld, gisteren. Het is maar goed dat ik aan krachttraining doe, want jee, Max, wat word je zwaar! De meeste tijd heb ik je vastgehouden en gedragen. Om naar de auto's buiten te kijken. En liedjeszingend door het huis te lopen.

 

Verrassing!

Als verrassing voor oma en als welkome afleiding voor Max stonden daar ineens opa en tante (BARCELONA) Esther in de gang. Tante Esther die jou geroutineerd uit de beveiliging van je kinderstoel klikte en je de fles gaf alsof ze nooit anders heeft gedaan. En opa die je toch weer aan het lachen kreeg.. Net als in de vakantie hoefde hij maar BOE te roepen en je moest al lachen.

En 's middags als ik je net weer wil proberen om je in je bedje te leggen stapt mama binnen. En ondanks dat je je niet lekker voelt doet de aanblik en de herkenning van je mama je breeduit lachen. Hoe heerlijk is dat! 

Paar dagen even doorbijten, Max, dan ben je zo weer de oude!

Max kan er niet om lachen...