Tess ,12 september 2018

IK heb de wekker een uurtje later gezet, op 7.30 uur, omdat ik niet vroeg op hoef, want er wordt gestaakt in het basisonderwijs. Peter moet er wel om 7.30 uit, maar ik zou kunnen uitslapen, wat heerlijk is, omdat de nacht ervoor een heel kort nachtje was. We hadden Anouk van de luchthaven opgehaald en ik lag er toen om 2.30 uur in en de wekker zou om 7.30 uur weer vrolijk afgaan.

Het liep anders.

Om 5.15 uur gaat mijn telefoon en ik spring uit bed alsof ik gestoken word door wat dan ook. "Het is míjn wekker" zegt een slaperige stem vanuit bed. "Echt niet!" roep ik terug. Het is Yvonne die opgewekt vertelt dat ik maar vast moet komen, omdat ze zo naar het ziekenhuis gaan. 

Als ik naar binnen wil stappen doet Ralph de deur al open en stapt met een lege Maxi-Cosy naar buiten, gevolgd door de verloskundige en een lachende Yvonne, die zegt dat haar baby een Rotterdammertje wordt. Ze moet naar Rotterdam , omdat de verloskamers in Dordrecht allemaal in gebruik zijn. Het wordt haar eigen vertrouwde ziekenhuis waar ze zelf werkzaam is. Ik wens ze sterkte en weet dat er op dat moment een coureur formule 1 over de weg raast. Uit latere verhalen bleek dat de verloskundige Ralph niet bij kon houden en een tijdje zelfs de verkeerde VW gevolgd heeft. 

 

Om 7.30 uur loopt  mijn wekker thuis af, maar hier in het huis van Ralph en Yvonne hoor ik een stemmetje " Mama, mama!" vanuit het kamertje van Max roepen. Max is wakker en gelukkig niet teleurgesteld dat ik zijn kamer binnenkom in plaats van zijn mama. Ik verheug me op een gezellige dag met Max alleen als om 10.00 uur de telefoon gaat, en Yvonne vrolijk vertelt dat de baby geboren is, een meisje!  Wat leuk!  En zo snel al! De naam zien we in een schattig filmpje wat ze ons stuurt. 

 

Tess, 12 september 2018

 

Tess. Wat een leuke naam.

De naam verschijnt als je het lampje op haar kamertje aanklikt.  En even later zie ik een foto op mijn telefoon van een schattig klein babypopje,  maar dan van echt materiaal. Als ik de foto aan Max laat zien geeft hij haar meteen een kusje op mijn beeldscherm.

Zo, die gaat zijn kleine zusje later beschermen, dat zie je zo. Als om 11.15 uur de deur  opengaat en Yvonne weer binnenstapt alsof ze terug is van een boodschap en Ralph de boodschap binnendraagt is Max er even helemaal van onder de indruk dat er een '"beebie " in  de Maxi-Cosy ligt. En ik moet zeggen, ik niet minder. Wat is ze mooi! Wat is ze klein! Wat is ze lief! Wat is ze echt een meisje! Wat een lief mutsje! Wat een leuk pakje! Wat leuk! 

En wat ziet Yvonne er gewoon fris en fruitig uit, alsof ze inderdaad even een boodschapje heeft gedaan. En wat ben ik blij dat deze bevalling zo goed is verlopen. Wat heb ik haar dat steeds gegund. En wat heerlijk dat Ralph nu drie dagen vrij is , plus het weekend. En wat fijn dat ik mag komen helpen!