Geknipt!!

Toen ik deze foto zag dacht ik:

Help!

Daar gaan de babykrullen van Max, die ik zo geweldig vond, vooral als hij een pet achterstevoren op had.

 

Maar kleine jongens worden groot en dan is los sprieterig haar voor je ogen heel irritant, en klitten op je achterhoofd meer dan dat. En omdat er met de 2e verjaardag in zicht een einde aan de dreumesperiode is aangebroken en er een nieuw tijdperk aanbreekt, dat van het peuter zijn, is het tijd om de look aan te passen en en de cupidokrullen om te toveren tot een fris jongenskoppie. En gelukkig mocht Max dat knipgebeuren ondergaan in een snelle wagen en door een kapster met ervaring. 

 

Hij wel. Zij niet.

En met zij bedoel ik het meervoud. " Zij niet" slaat op mijn eigen kinderen. Die zaten pas op een kappersstoel toen ze zelf geld hadden om een kapper te betalen, want hun moeder was in het bezit van een kappersschaar en een kappersmantel!  Voilá! Als je dat hebt zal je knippen ook. En dat deed ik, ha!

Mijn vader durfde het als eerste aan om zijn steeds grijzer wordende golven door mij onder handen te laten nemen. En dat gaf de kapster zelfvertrouwen. Ook mijn moeder meldde zich zo nu en dan  om tussen de " echte " kappersbeurten de boel een beetje te rekken. En zelfs mijn drie broers heb ik ooit eens een coupe aangemeten waar ze zelfs tevreden over waren. Mijn eigen haar knipte ik ook, maar niet zo vaak, want je snapt dat het lastig is om spiegelbeeldig je haar te lijf te gaan, dus is dat vaak lang geweest.

 

Maar toen kwamen er kinderen.

Vier stuks, met haar. Lekker haar om te knippen. Dat was nog eens wat anders dan  dat nylon haar van die barbiekoppen. Als je dat haar één keer gewassen had stond het al stijf omhoog en was er niks anders meer mee te beginnen dan er rigoureus de schaar in te zetten. Je barbie zag er dan helemaal ziek uit en het enige wat nog hielp was er make up op te tekenen met een merkstift. De voorloper van de gothic barbie.

Maar waar was ik? Oh ja. Kappertje spelen op de hoofden van mijn eigen kroost. En nog wel met hun goedkeuring. En zonder allerlei verleidende beloningen in het vooruitzicht als ze stil zouden zitten, hoor. Kijk en oordeel zelf wat je ervan vindt. Mocht het niet zo goed gelukt zijn dan kan dat ook gelegen hebben aan het feit dat ik met de kappersschaar ook papier knipte of nagels. En dat schijnt een vloek te geven op je schaar. 

Ik vond deze zelf wel aardig gelukt, trouwens.

 

Ik heb nu helaas nog maar één klant over. Mijn trouwste klant, dat wel. Die ik slechts  drie keer in het jaar mag knippen. Ja, dat is natuurlijk te weinig om je skills een beetje bij te houden,dus het wachten is nu op zijn totale kaalheid.