Ogen te kort

Max en zijn ouders zijn weer terug van vakantie. Jammer dat het voorbij is voor hun, prima voor oma. Iedereen is weer op zijn plek waar hij hoort.  Tante Noekie heeft het Griekse strand verwisseld voor het Hollandse en aangezien onze Spaanse dochter, (schoon-) zus en tante niet meer van plan is om het strand in Ibiza op te zoeken hoef ik me voorlopig niet meer druk te maken over neerstortende vliegtuigen.

 

Max kwam terug met een nieuwe tand, waar hij nu op knarst en een nieuw kunstje waar hij ons in het filmpje in de vorige blog al een voorproefje van gaf. Op alles waar hij nu zijn opgetrokken knietje op kan leggen wordt beklommen. Salontafels, caviakooien en als je niet oplet de bbq. Hoe zou dat in hemelsnaam mogelijk zijn denk je nu. Nou , paps heeft een laag bij de gronds model aangeschaft wat ook leuk als terraswarmer kan dienen. Bij het ontsteken van de bbq ontstaan flinke vlammen die voor een baby van bijna 9 maanden net zo magisch zijn als voor een doorgewinterde brandweerman of een obsessieve pyromaan. Maar dat is dubbelop, want obsessief is een brandstichter altijd, tenzij het iemand is die een bbq ontsteekt, al tonen die twee vaak verdacht veel overeenkomsten.

Gelukkig zijn we met veel verstandige mensen en kunnen we voorkomen dat het vuur tragisch wordt.  Over tragisch gesproken. Het heeft niks met deze foto te maken, nou ja wel met water.

Voor Max waren een zwembroek, babyzwemluiers( Even tussendoor: snappen jullie babyzwemluiers? Kan de baby daarin plassen zonder dat de plas in het water terecht komt? Zuigen die dingen zo hard of zo? Belachelijk, want ik pis gewoon in de zee en het zwembad als het zo uitkomt. Jullie niet dan? En ik wed dat een volwassene toch meer cc's wegplast dan een baby.Niemand die met zweminlegkruis de zee in gaat, hoor. ) Dat dus, zonnebrandfactor 50, antiverbrandzwemshirt, pet, en babyzwemband waren verscheept om een babyveilige vakantie te garanderen. Zwemband met in kleine lettertjes: vrij vertaald: Laat je baby niet zonder toezicht zijn baantjes trekken!

 Zwemles

Op een wederom zonnige vakantiedag in Mallorca ging Max, beveiligd met pet, zwemshort,  factor 50, anti-verbrand-zwemshirt en zijn zuigende zwemluier de zee in. Tot aan de kust van Zuid Frankrijk toe was het laag water, dus een veiliger zee bestond niet, bovendien hing hij in zijn babyzwemband en kon dus de hele zee aan! Trippelend met zijn voetjes over de zandbodem bewoog hij zich voort en het ging fantastisch. Dit was het begin van een zwemcarriere als die van zijn vader. Zijn vader die volleerd reddend zwemmer is. En dat kwam zóóóó goed van pas op het moment dat de trippelende Max struikelde en met band en al kopje onder ging en met zijn kleine pootjes onderste boven trappelend in de zwemband hing.

Reddingsbrigade

De strandgasten gaven vader Ralph een applaus; ze hadden nog nooit een vader zo snel zien reageren om zijn zoon te redden van de verdrinkingsdood. Max was flink geschrokken, papa en mama nog meer.  Dit mannetje heeft strikt toezicht nodig, blijkt wel na dit incidentje. Verder kroop Max de zee in zonder omkijken, pakte ballen van andere kinderen af, kroop kriskras over badlakens van anderen heen en grote vent die hij nu is , drinkt hij gewoon uit een glas of een fles ( rot op met die speen, joh!)